Walter Cunningham – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ronnie Walter Cunningham

Walter Cunningham

Ronnie Walter Cunningham (1964)
Data i miejsce urodzenia	16 marca 1932 Creston (Iowa)
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 2023 Houston
Narodowość	amerykańska
Funkcja	drugi pilot
Łączny czas misji kosmicznych	10 dni 20 godzin 9 minut i 3 sekundy
Misje	Apollo 7
Stopień wojskowy	pułkownik rezerwy United States Marine Corps
Wyuczony zawód	pilot wojskowy, fizyk
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ronnie Walter „Walt” Cunningham (ur. 16 marca 1932 w Creston, stan Iowa, zm. 3 stycznia 2023 w Houston^[1]) – pułkownik rezerwy korpusu piechoty morskiej, astronauta amerykański.

Wykształcenie oraz służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Szkołę średnią (Venice High School) ukończył w Venice, stan Kalifornia. Później uczył się w Santa Monica Community College.

• 1951 – rzucił naukę i wstąpił do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
• 1952–1953 – przeszedł trening lotniczy.
• 1953–1956 – służył w jednostkach lotnictwa korpusu piechoty morskiej USA (U.S. Marine Corps). Stacjonował w Japonii i Stanach Zjednoczonych.
• sierpień 1956 – zakończył czynną służbę w marines i przeszedł do rezerwy korpusu.
• 1959–1960 – był pracownikiem naukowym w firmie Planning Research Corp. w Westwood, stan Kalifornia.
• 1960 – uzyskał licencjat z fizyki na Uniwersytecie Kalifornijskim (University of California), a rok później magistra fizyki.
• 1960–1963 – pracował jako fizyk w RAND Corporation. Zajmował się tajnymi projektami Ministerstwa Obrony oraz zagadnieniami dotyczącymi badań ziemskiej magnetosfery.
• 1974 – odbył kurs zarządzania na Uniwersytecie Harvarda (Harvard Business School).

Jako pilot wylatał ponad 4500 godzin, z czego 3400 na odrzutowcach.

Kariera astronauty[edytuj | edytuj kod]

• 18 października 1963 – przyjęty do trzeciej grupy astronautów NASA (NASA 3).
• 1965 – podczas lotu statku Gemini 4 utrzymywał łączność z załogą przebywającą na orbicie (CapCom), identyczną funkcję pełnił w czasie misji Gemini 8 w 1966 roku.
• 1966 – Walter Cunningham, Walter Schirra i Donn Eisele rozpoczęli przygotowania do lotu na statku Apollo.
• wrzesień 1966 – wspomniana wyżej trójka astronautów została podstawową załogą pierwszej misji statku Apollo.
• grudzień 1966 – załoga Cunninghama została wycofana ze składu podstawowego. Ich zadaniem zostało dublowanie podstawowej ekipy statku Apollo 1.
• maj 1967 – po tragicznej śmierci członków załogi Apollo 1 astronauci ponownie zostali wyznaczeni do pierwszego załogowego lotu statku Apollo.
• 11 października – 22 października 1968 – wziął udział w swym jedynym locie kosmicznym – misji Apollo 7.
• 1968–1970 – był dyrektorem Wydziału Załóg Latających programu Skylab w Johnson Space Center. Później był wyznaczony na dublera dowódcy pierwszej wyprawy na stację kosmiczną Skylab i na dowódcę trzeciej załogi podstawowej mającej pracować na tej stacji.
• 1971 – odszedł z oddziału astronautów oraz samej NASA.

Loty załogowe[edytuj | edytuj kod]

• Apollo 7

Start do pierwszej załogowej misji programu Apollo oznaczonej jako Apollo 7 odbył się 11 października 1968 roku. Dowódcą w czasie tego lotu był Walter Schirra, Donn Eisele pilotem modułu dowódczego, a Walter Cunningham pełnił umowną funkcję pilota modułu księżycowego (rolę pojazdu LM pełnił podczas lotu balast).

Najważniejszym zadaniem jakie stało przed astronautami było przetestowanie w warunkach realnego lotu kosmicznego nowego statku załogowego, którym Amerykanie mieli lecieć w kierunku Księżyca. W trakcie misji przeprowadzono m.in. symulację manewru wyciągania lądownika księżycowego z członu S-IVB rakiety nośnej Saturn IB. Ćwiczono też zbliżanie się i oddalanie statku Apolla od S-IVB. Ponadto przeprowadzano eksperymenty medyczne oraz fotografowanie Ziemi. Wszyscy astronauci nabawili się na orbicie kataru, którego nie pozbyli się do końca misji.

Z powodu ogromnie napiętego programu lotu i pracy przez praktycznie 16 godzin na dobę, wielokrotnie dochodziło do sprzeczek pomiędzy kontrolą lotu a astronautami. Celował w tym dowódca misji Walter Schirra. W pewnym momencie astronauci wręcz odmówili wykonywania poleceń z Ziemi. Skończyło się to dla nich źle, ponieważ żaden z astronautów już nigdy nie poleciał w kosmos.

Wodowanie statku 22 października 1968 roku, choć odbyło się tylko w odległości 500 metrów od zaplanowanego miejsca, miało nietypowy przebieg. Kapsuła Apollo 7 ustawiła się w wodzie wierzchołkiem do dołu (tzw. pozycja stabilna II). Sytuację do normy przywróciło dopiero wypełnienie gazem balonów przytwierdzonych do korpusu statku.

Po opuszczeniu NASA[edytuj | edytuj kod]

• 1971–1974 – był pierwszym wiceprezesem Century Development Corporation.
• 1974–1976 – był prezesem firmy Hydrotech Development Company, która zajmowała się badaniem podwodnych złóż nafty i gazu.
• 1976–1979 – był pierwszym wiceprezesem i dyrektorem firmy 3D International działającej m.in. w branży budowlanej.
• 1979–1987 – był założycielem firmy inwestycyjnej The Capital Group.
• 1986 – został jednym z głównych partnerów funduszu Genesis (The Genesis Fund) stworzonego w celu ściągania inwestycji do technologicznych gałęzi przemysłu.
• październik 2005 – NASA przyznała Walterowi Cunninghamowi honorowy tytuł (Ambassador of Exploration). Będzie popularyzował osiągnięcia amerykańskiej astronautyki.

Autor książki o swoich przeżyciach w kosmosie – „The All-American Boys” (1971).

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• NASA Exceptional Service Medal
• NASA Distinguished Service Medal
• Navy Astronaut Wings
• Nagroda Haleya Amerykańskiego Instytutu Aeronautyki i Astronautyki (1969)

Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• alfabetyczna lista astronautów
• grupy i oddziały astronautów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Biografia na stronie NASA (ang.)
• Biogram na stronie Spacefacts (ang.)