Walter Bonatti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Walter Bonatti
Ilustracja
Walter Bonatti 1965
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1930
Bergamo

Data i miejsce śmierci

13 września 2011
Rzym

Zawód, zajęcie

alpinista
himalaista

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Złoty Medal za Męstwo Obywatelskie

Walter Bonatti (ur. 22 czerwca 1930 w Bergamo, zm. 13 września 2011 w Rzymie) – włoski wspinacz i autor książek o tematyce górskiej. Jeden z najwybitniejszych alpinistów okresu powojennego. Jego pierwszym poważnym wejściem było, pokonanie (techniką hakową) wraz z partnerem – Luciano Ghigo, dziewiczej wówczas wschodniej ściany Grand Capucin w 1951. W 1954 na zaproszenie Arditio Desio wziął udział i walnie przyczynił się do sukcesu wyprawy, której celem było dokonanie pierwszego wejścia na K2 (w kluczowym momencie doniósł tlen kolegom znajdującym się w ostatnim – 9 obozie, umożliwiając im w ten sposób atak szczytowy). W 1955 dokonał solowego przejścia nowej, trudnej drogi wiodącej płd.-zach. filarem Petit Dru. W 1958 wraz z Carlo Maurim dokonał pierwszego wejścia na znajdujący się w Karakorum niezwykle trudny Gaszerbrum IV (7980 m). Dokonał również pierwszego zimowego przejścia północnej ściany Matterhornu (1965), w dodatku solo i nową, trudną drogą. Po tym wejściu zaprzestał wspinania na ekstremalnym poziomie. Do śmierci mieszkał we Włoszech w Dubino.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1961 – Le mie montagne (wydanie polskie: Moje góry, Iskry 1967, seria: „Naokoło świata”)
  • 1971 – I giorni grandi
  • 1995 – K2 storia di un caso
  • 1995 – Montagne di una vita
  • 1997 – In terre lontane