French
DeutschWalentina Sidorowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 4 maja 1954 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 czerwca 2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Walentina Wasiljewna Sidorowa z domu Buroczkina (ros. Валентина Васильевна Сидорова (Бурочкина), ur. 4 maja 1954 w Moskwie[1], zm. 9 czerwca 2021 tamże[2]) – radziecka florecistka, dwukrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku reprezentacja ZSRR w składzie: Jelena Biełowa, Walentina Sidorowa, Olga Kniaziewa, Naila Gilazowa i Walentina Nikonowa zdobyła drużynowo złoty medal. W rywalizacji indywidualnej zajęła siódme miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Moskwie wspólnie z Nailą Gilazową, Jeleną Biełową, Iriną Uszakową i Łarisą Cagarajewą zdobyła drużynowo srebrny medal. W turnieju indywidualnym była tym razem trzynasta.
Podczas mistrzostw świata w Göteborgu w 1973 roku wspólnie z Zoją Dierażynską, Olgą Kniaziewą, Walentiną Nikonową i Jeleną Biełową wywalczyła srebrny medal w turnieju drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywała także złote medale na mistrzostwach świata w Grenoble (1974), mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975), mistrzostwach świata w Buenos Aires (1977), mistrzostwach świata w Hamburgu (1978), mistrzostwach świata w Melbourne (1979), mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981) i mistrzostwach świata w Sofii (1986) oraz brązowy na mistrzostwach świata w Barcelonie (1985). Ponadto zdobyła trzy medale w turniejach indywidualnych: złote na mistrzostwach świata w Buenos Aires w 1977 roku i mistrzostwach świata w Hamburgu rok później oraz srebrny podczas mistrzostw świata w Melbourne w 1979 roku (za Cornelią Hanisch z RFN).[3]
W 1984 roku zdobyła drużynowo srebrny medal na zawodach Przyjaźń-84. Odznaczona medalem „Za pracowniczą dzielność”. W latach 1973, 1976, 1977, 1981, 1982 i 1986 zdobywała indywidualne mistrzostwo ZSRR.[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ sports-reference.com. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-17)].
- ↑ Ушла из жизни олимпийская чемпионка по фехтованию Валентина Сидорова [online], press.sportedu.ru [dostęp 2021-06-11] (ros.).
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Damen - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-18] (niem.).
- ↑ Российские спортсмены, спортивная Россия - СИДОРОВА (БУРОЧКИНА) Валентина Васильевна [online], infosport.ru [dostęp 2023-09-18] (ros.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Olympedia - Valentina Sidorova. olympedia.org. [dostęp 2023-09-18]. (ang.).
