French
DeutschWaldemar Milewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 20 sierpnia 1956 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 maja 2004 |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
   | |
Waldemar Milewicz (ur. 20 sierpnia 1956 w Dobrym Mieście, zm. 7 maja 2004 w Al-Latifijji) – polski dziennikarz telewizyjny, reporter i korespondent wojenny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia psychologiczne. W 1981 rozpoczął pracę w Telewizji Polskiej jako redaktor i dokumentalista redakcji Dziennika Telewizyjnego (prowadził część zagraniczną DTV), następnie od 1988 był kierownikiem Redakcji Wymiany i Korespondentów Zagranicznych w Dyrekcji Programów Informacyjnych. W 1991 został publicystą Działu Zagranicznego Telewizyjnej Agencji Informacyjnej, a od 1992 pracował jako publicysta w Dziale Zagranicznym redakcji Wiadomości.
Korespondent wojenny[edytuj | edytuj kod]
Był korespondentem wojennym, relacjonował wydarzenia z terenów konfliktów zbrojnych oraz wielkich katastrof. Prowadził reportaże m.in. z Bośni, Czeczenii, Kosowa, Abchazji, Rwandy, Kambodży, Somalii, Etiopii, Rumunii, Turcji i Hiszpanii. W 2003 relacjonował II wojnę w Zatoce Perskiej. Znany m.in. dzięki serii reportaży pod tytułem Dziwny jest ten świat.
Śmierć i pogrzeb[edytuj | edytuj kod]
Zginął w Iraku 7 maja 2004, gdy samochód polskiej ekipy dziennikarzy jadącej z Bagdadu do Karbali i Nadżafu ostrzelano z broni maszynowej (o zabójstwo oskarżono Salaha Chabbasa). Razem z nim zginął algierski montażysta z polskim obywatelstwem Mounir Bouamrane, a operator kamery Jerzy Ernst został ranny. Urna z jego prochami spoczęła w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A29-tuje-1)[1]. Podczas uroczystości pogrzebowych odegrano, zgodnie z ostatnią wolą zmarłego, utwór I Feel You zespołu Depeche Mode[2].
Wyróżnienia, nagrody[edytuj | edytuj kod]
Za swoją pracę otrzymał wiele nagród m.in. czterokrotnie został wyróżniony przez Prezesa Telewizji Polskiej, otrzymał tytuł Dziennikarza Roku, był laureatem Wiktora, Polskiego Pulitzera, Telekamery i nagrody Grand Press. Johns Hopkins University przyznał mu nagrodę SAIS-Ciba Prize for Excellence in Journalism.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2004, pośmiertnie[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2002[4]
- Medal „Milito Pro Christo”
Orzeczenie[edytuj | edytuj kod]
W 2013 prokuratura okręgowa Warszawa Praga umorzyła śledztwo w sprawie zabójstwa Waldemara Milewicza i Mounira Bouamrane'a. Uzasadnienie decyzji to brak dokumentacji w sprawie tego zdarzenia ze strony irackiej, jak i amerykańskiej (ambasada RP poinformowała, że strona iracka nie ma żadnych takich dokumentów, a strona amerykańska w ogóle nie odpowiedziała, nawet na temat posiadania ewentualnych fotografii satelitarnych)[5].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W Warszawie znajduje się CXXV Liceum Ogólnokształcące im. Waldemara Milewicza.
W Lidzbarku Warmińskim (gdzie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego[6]) oraz w Dobrym Mieście[7] znajdują się ulice jego imienia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Monika Milewicz.
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 42, poz. 730 (pkt 1.)
- ↑ Ogłoszono dwukrotnie: M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 86 (pkt 1.) oraz M.P. z 2003 r. nr 18, poz. 279 (pkt 1.)
- ↑ IAR: Śledztwo ws. zabójstwa Milewicza umorzone. 17 czerwca 2013.
- ↑ Tomasz Gajowniczek, Waldemar Milewicz - dobromieszczanin, dziennikarz i korespondent wojenny, „Rocznik Dobromiejski”, 2/2008, s. 239-256, ISSN 1898-9470 [dostęp 2017-12-27].
- ↑ Uchwała Nr XXXIX/294/2009 Rady Miejskiej w Dobrym Mieście.