French
DeutschWaldemar Kowalski (historyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1988 |
| Habilitacja | 1999 |
| Profesura | 2007 |
Waldemar Zbigniew Kowalski (ur. 2 maja 1957 w Kielcach[2]) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, wykładowca akademicki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1976 roku ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Kielcach. W latach 1976–1980 odbył studia z zakresu historii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach[2]. Magisterium uzyskał na podstawie pracy "Corpus Inscriptionum Poloniae" Województwo radomskie, część wschodnia przygotowanej na seminarium prof. Zenona Guldona[3]. Doktoryzował się w 1988 roku w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie na podstawie pracy zatytułowanej Inskrypcje z XII–XVIII wieku na terenie północnej Małopolski, której promotorem był Zenon Guldon[3]. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1999 na tej uczelni w oparciu o rozprawę Uposażenie parafii Archidiakonatu Sandomierskiego w XV–XVIII wieku[4]. Postanowieniem Prezydenta RP z 31 października 2007 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[5].
W latach 1980–1983 był dziennikarzem „Słowa Ludu”[6]. W 1983 roku podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach[2], przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego. W latach 2008–2012 na uczelni tej był dyrektorem Instytutu Historii, a obecnie jest kierownikiem Zakładu Historii XVI-XVIII wieku. Wykłada również we Wszechnicy Świętokrzyskiej w Kielcach[4]. Ponadto w 2003 roku był visiting research professor w The Research Institute of Irish and Scottish Studies i University of Aberdeen[2].
Specjalizuje się w historii nowożytnej i historii życia społeczno-religijnego XVI–XVIII w.[4] Jego zainteresowania badawcze obejmują: stosunki wyznaniowe, etniczne i dzieje Kościoła katolickiego w Polsce XV–XVIII w., emigrację z Wysp Brytyjskich do Europy Środkowej w XVI–XVII w., nauki pomocnicze historii, w szczególności historię archiwów i kancelarii oraz epigrafikę[7]. Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej[2].
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Kieleckiego Towarzystwa Naukowego i Towarzystwa Przyjaciół Górnictwa, Hutnictwa i Przemysłu Staropolskiego[3].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Historycy kieleccy o regionie, Kielce 1983
- Corpus Inscriptionum Poloniae" t.7. Województwo radomskie, z. 1. Radom i Iłża wraz z regionem, oprac. Waldemar Kowalski, Warszawa 1992
- Żydzi wśród chrześcijan w dobie szlacheckiej Rzeczypospolitej, Kielce 1996 (redaktor)
- Uposażenie parafii archidiakonatu sandomierskiego w XV–XVIII wieku, Kielce 1998
- Kościół katolicki w Małopolsce w średniowieczu i we wczesnym okresie nowożytnym, Kielce 2001 (redaktor)
- Parafia Trójcy Świętej w Jędrzejowie na tle dekanatu. Zarys dziejów, Kielce 2003 (wraz z ks. Danielem Olszewskim)
- „Do zmartwywstania swego za pewnym wodzem Kristusem...”. Staropolskie inskrypcje północno-zachodniej Małopolski, Kielce 2004
- Wielka imigracja. Szkoci w Krakowie i Małopolsce w XVI – pierwszej połowie XVII wieku, Kielce 2010
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Darczyńcy Muzeum II WŚ: wycofamy nasze pamiątki!.
- ↑ a b c d e Z. Judycki, J. Siwek, Kto jest kim w Kielcach: informator biograficzny, T. 2, Kielce: CAN, 2004, s. 55.
- ↑ a b c Informator Instytutu Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach, oprac. Jerzy Z, Pająk, Kielce 1999, s. 29-30
- ↑ a b c Prof. dr hab. Waldemar Zbigniew Kowalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-01-15].[martwy link]
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 891
- ↑ J. Kępa-Mętrak, Ustawicznie czujni... O dziennikarzach regionu kielecko-radomskiego (i nie tylko), Warszawa 2012, s. 111-112.
- ↑ Prof. zw. dr hab. Waldemar Kowalski. ujk.edu.pl. [dostęp 2014-08-28]. (pol.).