Waldemar Dutkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Waldemar Dutkiewicz
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1939
Równe

Data i miejsce śmierci

19 lutego 2007
Kielce

profesor nauk o kulturze fizycznej
Specjalność: pedagogika eksperymentalna, rozwój dziecka, wychowanie fizyczne
Alma Mater

Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego w Krakowie

Doktorat

1973 – nauki wychowania fizycznego
Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego w Krakowie

Habilitacja

1986 – nauki o kulturze fizycznej
Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

Profesura

22 sierpnia 1995

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Świętokrzyska w Kielcach

Okres zatrudn.

1980–2007

Uczelnia

Wszechnica Świętokrzyska w Kielcach

Okres zatrudn.

1994–2007

Prorektor
Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Kielcach

Okres spraw.

1989–1995

Dziekan
Wydział

Nauk o Zdrowiu AŚ

Okres spraw.

2005–2007

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Waldemar Czesław Dutkiewicz (ur. 2 czerwca 1939 w Równem, zm. 19 lutego 2007 w Kielcach) – polski profesor nauk o kulturze fizycznej, wykładowca akademicki, w latach 2005–2007 dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach, który powstał m.in. dzięki jego staraniom.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Wołynia. Był synem Jana i Janiny z domu Gogol. Ukończy szkołę podstawową w Wolicy (1953), a następnie liceum ogólnokształcące w Kielcach (1957)[1]. W latach 1957–1963 odbył studia z zakresu wychowania fizycznego w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie. Odbył również zaoczne studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie (1965–1970)[2].

W 1973 uzyskał stopień naukowy doktora nauk wychowania fizycznego w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie na podstawie rozprawy pt. Poziom rozwoju biologicznego i sprawności ruchowej dzieci w wieku 8–15 lat w nawiązaniu do warunków socjalno-bytowych rodzin i warunków pracy szkół. Doktorat z pedagogiki obronił z kolei w Instytucie Badań Pedagogicznych w Warszawie w 1982. Cztery lata później habilitował się w zakresie nauk o kulturze fizycznej na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie w oparciu o rozprawę Zmiany w procesach rozwoju biologicznego i sprawności fizycznej młodzieży w świetle poprawy warunków bytowych[2]. Postanowieniem prezydenta RP z 22 sierpnia 1995 otrzymał tytuł naukowy profesora[3].

Działalność zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W młodości był czołowym kolarzem klubu SHL Kielce (1956–1961)[1].

Po uzyskaniu tytułu magistra pracował w szkole podstawowej w Kazimierzy Wielkiej, będąc najpierw nauczycielem, a później dyrektorem placówki. W 1974 rozpoczął pracę w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Kielcach, gdzie w latach 1975–1980 pełnił funkcję wicedyrektora i kierownika Zakładu Badań[2]. W 1980 został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Pedagogiki i Psychologii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. W latach 80. był jego dyrektorem, natomiast od 1987 do 1989 pełnił funkcję dziekana Wydziału Pedagogicznego. W latach 1989–1995 był prorektorem ds. dydaktycznych i studenckich kieleckiej uczelni[1].

Od 1996 był ponownie dziekanem Wydziału Pedagogicznego WSP w Kielcach[1]. W 1997 objął stanowisko profesora zwyczajnego. W 2001, dzięki jego staraniom, utworzono na Akademii Świętokrzyskiej Instytut Kształcenia Medycznego. Od 2005 do 2007 pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk o Zdrowiu AŚ[2]. Od 1994 związany był również zawodowo z Wszechnicą Świętokrzyską w Kielcach[4]. W latach 1996–2005 pełnił funkcję dziekana Wydziału Wychowania Fizycznego i Turystyki tej uczelni[1].

Autor 6 publikacji zwartych i ponad 100 artykułów[2]. W 1995, za szczególny wkład w rozwój naukowy i dydaktyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej, otrzymał Nagrodę Miasta Kielce[5]. W 2001, za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej, został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. Ponadto odznaczony był m.in. Złotym, Srebrnym i Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[1].

Śmierć i upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Zmarł w 2007. Msza żałobna została odprawiona w kieleckiej katedrze. Pochowano go na cmentarzu Nowym przy ul. Ściegiennego[7].

W lutym 2008 w budynku Wydziału Nauk o Zdrowiu Akademii Świętokrzyskiej odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą jego pamięci. Jego imieniem nazwano również salę Rady Wydziału, a studenci, którzy wyróżnili się wynikami w nauce, pracą dla środowiska akademickiego oraz postawą życiową zostali uhonorowani nagrodą jego imienia[8].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Różnice środowiskowe w rozwoju biologicznym i sprawności ruchowej dzieci w okresie dorastania, Kielce 1980
  • Zmiany w procesach rozwoju biologicznego i sprawności fizycznej młodzieży w świetle poprawy warunków bytowych, Kielce 1985
  • Znaczenie wybranych wskaźników rozwoju fizycznego, ocen szkolnych i warunków socjalno-bytowych w przystosowaniu szkolnym uczniów, Kielce 1987
  • Zjawiska trendów sekularnych i akceleracji rozwoju dzieci i młodzieży na Kielecczyźnie, Kielce 1991
  • Diagnoza i ewaluacja w wychowaniu fizycznym, Kielce 2004
  • Normy i wskaźniki rozwoju somatycznego i motorycznego dzieci i młodzieży z Kielecczyzny, Kielce 2004 (współautor: Grażyna Nowak-Starz, Elżbieta Cieśla)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Z. Judycki, J. Siwek, Świętokrzyskie biografie. Słownik biograficzny kto jest kim w województwie świętokrzyskim, t. 1, Kielce 2007, s. 79–80.
  2. a b c d e Dotyk pustki, „Głos Akademicki” 2007, nr 1/50, s. 2–4.
  3. Prof. dr hab. Waldemar Czesław Dutkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-09-10].[martwy link]
  4. „Jesteśmy. Jednodniówka studentów Wszechnicy Świętokrzyskiej” 2005, nr 2(28), s. 2.
  5. Sylwetki laureatów oraz uzasadnienia przyznania nagród za 1995. um.kielce.pl. [dostęp 2015-05-04].
  6. M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 638
  7. W czwartek pogrzeb prof. Waldemara Dutkiewicza. wiadomosci.gazeta.pl, 21 lutego 2007. [dostęp 2015-05-04].
  8. Tablica ku pamięci profesora Dutkiewicza. echodnia.eu, 20 lutego 2008. [dostęp 2015-05-04].