Waldemar Bohdanowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Waldemar Bohdanowicz
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1941
Raków

Senator II kadencji
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe

Prezydent Łodzi
Okres

od 29 grudnia 1989
do 27 maja 1990

Poprzednik

Jarosław Pietrzyk

Następca

Grzegorz Palka

Odznaczenia
Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Odznaka Honorowa PCK II stopnia Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa”

Waldemar Antoni Bohdanowicz (ur. 2 czerwca 1941 w Rakowie) – polski polityk, samorządowiec, dziennikarz i działacz organizacji katolickich, prezydent Łodzi (1989–1990) i wojewoda łódzki (1989–1994), senator II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1945 zamieszkał w Łodzi, został absolwentem VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka. Studia wyższe rozpoczął na Uniwersytecie Łódzkim, a ukończył w 1963 na Uniwersytecie Warszawskim (na kierunku geografia ekonomiczna regionalna świata).

Pracował w handlu zagranicznym, m.in. w przedsiębiorstwach Textilimpex, Karimex (w latach 1986–1989 jako jego dyrektor), Hoechst AG, ICE International Komputer Edition Pologne w Warszawie i w Łodzi. Był również pracownikiem Ambasady PRL w Chartumie (w latach 1972–1976).

W 1980 wstąpił do „Solidarności”, pełnił funkcje wiceprzewodniczącego Komisji Zakładowej w przedsiębiorstwie Textilimpex, przewodniczącego regionalnej Sekcji Pracowników Handlu Zagranicznego Ziemi Łódzkiej, sekretarza Rady Krajowej NSZZ „S” Pracowników Handlu Zagranicznego. W stanie wojennym zaangażował się w działalność Ośrodek Pomocy Uwięzionym i Internowanym, prowadzonym przez jezuitę Stefana Miecznikowskiego.

W latach 1989–1990 pełnił funkcję prezydenta Łodzi i z urzędu wojewody łódzkiego, następnie po rozdzieleniu funkcji do 1994 był wojewodą[1]. Był członkiem rządowych zespołów ds. podziału administracyjnego kraju oraz współpracy polsko-niemieckiej, a także pełnomocnikiem ds. restrukturyzacji regionu łódzkiego. W 1990 i 1994 uzyskiwał mandat radnego Łodzi I oraz II kadencji[2].

W latach 1991–1993 z ramienia Wyborczej Akcji Katolickiej sprawował mandat senatora II kadencji. Zasiadał w Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji nadzwyczajnej ds. stowarzyszenia ze Wspólnotą Europejską, a także w grupach międzyparlamentarnych polsko-niemieckiej i polsko-litewskiej oraz w klubie parlamentarnym Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego.

Pełnił także funkcje dyrektora szpitala ogólnego w Zambrowie oraz kierownika działu marketingu w jednej z polskich mleczarni, był redaktorem i publicystą Radia Łomża, Radia BAB w Łomży oraz publicystą katolickiego tygodnika „Niedziela”.

W 2004 objął stanowisko pełnomocnika przełożonego Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego ds. renowacji kościołów. W kwietniu 2006 był wśród założycieli Stowarzyszenia „Lepsza Łódź”, w którym objął stanowisko prezesa. W wyborach samorządowych w tym samym roku kandydował na urząd prezydenta Łodzi, zajmując 5. miejsce (5345 głosów, 2,41% poparcia)[3]. Przeniósł się następnie do Sieradza, w 2010 z listy PiS kandydował do sieradzkiej rady miasta[4].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sławomir Sowa: Krótki poczet łódzkich wojewodów. dzienniklodzki.pl, 20 grudnia 2015. [dostęp 2021-05-22].
  2. Rada Miejska w Łodzi. Informator. Łódź: Urząd Miasta Łodzi, 2020. [dostęp 2021-04-03].
  3. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2021-04-03].
  4. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2021-04-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]