Wacław Wądołkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław Antoni Wądołkowski
Pobóg
plutonowy plutonowy
Data urodzenia

6 czerwca 1925

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

Batalion „Zośka”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)
Tablica pamiątkowa na Powązkach Wojskowych. Nazwisko Wądołkowskiego w 9. rzędzie

Wacław Antoni Wądołkowski ps. „Pobóg” (ur. 6 czerwca 1925[1], zm. 5 sierpnia 1944 w Warszawie) – plutonowy, w powstaniu warszawskim żołnierz I plutonu „Sad”[2] 2 kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wacław Wądołkowski był synem Ignacego i Janiny Marii z domu Staniszewskiej. Uczył się w Gimnazjum im. Tadeusza Reytana. Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Znajdował się w grupie Ubezpieczenie (od strony Porządzia) podczas akcji Sieczychy[3].

W powstaniu warszawskim uczestniczył w walkach swojego oddziału na Woli. 5. dnia powstania 1944 został ranny i znalazł się w Szpitalu Karola i Marii przy ul. Leszno 136 na Woli. Tam też, tego samego dnia, został zamordowany przez żołnierzy niemieckich. Miał 19 lat.

Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych obok kwater żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka”[4].

Został odznaczony Krzyżem Walecznych[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane według: Piotr Rozwadowski (red.), Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, t. 6, Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2004, ISBN 83-11-09586-8.
  2. Skład kampanii „Rudy” Harcerskiego Batalionu „Zośka”. czworka.zhr.pl. [dostęp 2020-11-01].
  3. Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 291. ISBN 83-06-01851-6.
  4. a b Wacław Wądołkowski. 1944.pl. [dostęp 2024-04-11].