Wacław Jonsik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław Jonsik
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1903
Łódź

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1979
Poznań

poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)
Okres

od 4 lutego 1947
do 4 sierpnia 1952

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Wacława Jonsika na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Wacław Jonsik (ur. 6 czerwca 1903 w Łodzi, zm. 5 sierpnia 1979 w Poznaniu) – polski sędzia, adwokat i działacz społeczny, poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Łodzi oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. W trakcie studiów był członkiem Korporacji "Polonia Posnaniensis"[2], a następnie założycielem Korporacji "Astria". Po uzyskaniu aplikacji pracował jako sędzia grodzki i okręgowy w Wielkopolsce. W czasie II wojny światowej znalazł się w Warszawie, gdzie wykonywał pracę fizyczną, następnie adwokacką. Po zakończeniu działań wojennych w centralnej Polsce na przełomie 1944 i 1945 objął funkcję wiceprokuratora Specjalnego Sądu Karnego w Warszawie (później prokuratora takiegoż sądu w Poznaniu). Od 1946 do 1950 był prokuratorem Sądu Najwyższego, po czym aż do przejścia na emeryturę prowadził własną działalność adwokacką w Poznaniu.

Od 1945 działał w Stronnictwie Demokratycznym, które 1946 wysunęło jego kandydaturę na posła do Sejmu Ustawodawczego. W latach 1947–1952 reprezentował jako poseł okręg wyborczy w Kaliszu, zasiadając w Komisjach: Administracji i Bezpieczeństwa, Prawniczej i Regulaminowej, Ziem Odzyskanych i Repatriacji (jako wiceprzewodniczący) oraz Specjalnej do opracowania Regulaminu obrad Sejmu (wiceprzewodniczący).

Działał społecznie: w latach 1951–1953 pełnił obowiązki prezesa Polskiego Związku Wędkarskiego w okręgu poznańskim. Sprawował także funkcje: prezesa okręgowego Związku Piłki Nożnej w Poznaniu (1945–1962) oraz prezesa okręgowego Związku Tenisowego. Należał do Polskiego Związku Łowieckiego. Był autorem publikacji i opracowań z dziedziny prawa[3].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[4] (pole 1, rząd 1, grób 15A).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 65–66
  • (kom. red. Henryk Babendich), 50 lat Stronnictwa Demokratycznego w Poznańskiem, Wojewódzki Komitet Stronnictwa Demokratycznego, Poznań 1989
  • Strona sejmowa posła na Sejm Ustawodawczy