Włodzimierz Wrona – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz Wrona
Data i miejsce urodzenia

12 października 1912
Deszno

Data i miejsce śmierci

28 września 1988
Hayward, Stany Zjednoczone

profesor nadzwyczajny nauk matematycznych
Specjalność: matematyka
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1950

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej

Włodzimierz Wrona (ur. 16 października 1912 w Desznie, zm. 28 września 1988 w Hayward) – polski matematyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, podczas nauki od 1932 pracował jako zastępca asystenta w Katedrze Matematyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1934 ukończył studia, a rok później pracę na AGH i otrzymał etat nauczyciela w Państwowym Gimnazjum w Siemianowicach Śląskich. W 1938 uzyskał stypendium naukowe wyjechał do Amsterdamu kontynuować naukę.

Po wybuchu II wojny światowej powrócił do Krakowa, gdzie był zaangażowany w tajne nauczanie na poziomie szkolnictwa średniego i akademickiego.

Po zakończeniu wojny został adiunktem na AGH, a w 1946 zastępcą profesora, zaś od 1949 docentem. Od 1947 przez rok przebywał na Uniwersytecie w Leeds w Wielkiej Brytanii, gdzie studiował geometrię różniczkową. W 1950 został profesorem nadzwyczajnym, w roku akademickim 1950/1951 był dziekanem Wydziału Hutniczego, równocześnie od 1953 był kierownikiem Katedry Matematyki w AGH. W 1951 otrzymał nagrodę im. Stanisława Zaremby[1]. 15 stycznia 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[2]. W 1959 podjął decyzję o przeprowadzeniu się do Warszawy, gdzie na Politechnice Warszawskiej został wykładowcą matematyki na Wydziale Inżynierii Budowlanej, równocześnie został kierownikiem Katedry Matematyki. Od 1959 był profesorem nadzwyczajnym matematyki, od 1970 w Instytucie Matematyki[3]. W 1970 otrzymał zaproszenie od Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego w Hayward (California State University, East Bay) i wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Przez dziesięć lat był wykładowcą matematyki na stanowisku profesora, w 1980 przeszedł na emeryturę[4].

Pochowany na cmentarzu w Hayward[3].

Dorobek[edytuj | edytuj kod]

  • Matematyka wyższa dla studiów technicznych (1957)
  • Trzyczęściowa praca dotycząca przestrzeni Finslera (1963)

Członkostwo[edytuj | edytuj kod]

  • Polskie Towarzystwo Matematyczne,
  • New York Academy of Science,
  • London Mathematical Society,
  • Tensor Society w Japonii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Włodzimierz Wrona | Polskie Towarzystwo Matematyczne [online], www.ptm.org.pl [dostęp 2024-01-26].
  2. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
  3. a b Andrzej Liczbiński (oprac.), Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000 Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej Muzeum, Warszawa, 2000, s. 17 [dostęp 2024-01-26].
  4. Wrona Włodzimierz (1912–1988), prof. dr, Politechnika Śląska. [dostęp 2020-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-17)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik biograficzny matematyków polskich. Red. S. Domoradzki, Z. Pawlikowska-Brożek, D. Węglowska. Tarnobrzeg 2003, s. 262–263.