Włodzimierz Rybka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz Rybka
Raf
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

3 października 1922
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)
Mogiła na Powązkach

Włodzimierz Rybka ps. „Raf” (ur. 3 października 1922 w Warszawie[1], zm. 6 sierpnia 1944 tamże) – podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako żołnierz III plutonu „Felek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Syn Alojzego. Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym.

Poległ najprawdopodobniej 6 sierpnia 1944[2] w walkach powstańczych na Woli. Miał 21 lat. Pochowany wraz z bratem Bogdanem (zm. 18 kwietnia 1944) w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (kwatera A20-6-12)[3].

Odznaczony Krzyżem Walecznych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
  2. Niektóre źródła jako datę jego śmierci podają 4 sierpnia 1944
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]