Włodzimierz Missol – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz Missol
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1904
Rypin

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1986
Piaseczno

Miejsce pochówku

Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie

Wyznanie

Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP

Ordynacja

13 marca 1932

Grób Włodzimierza Missola na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Włodzimierz Ryszard Missol (ur. 23 lutego 1904 w Rypinie, zm. 15 stycznia 1986 w Piasecznie) – polski duchowny luterański.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony jako Waldemar Wilhelm Missol. Uzdolniony muzycznie, w młodości uczył się gry na fortepianie i na organach u prof. Lewickiego, następnie pracował jako kantor i organista na Lubelszczyźnie. Był ponadto poetą amatorem. Po studiach na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego został ordynowany na duchownego 13 marca 1932 r. i pracował jako prefekt w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Działdowie, przygotowującym polskich nauczycieli dla ludności mazurskiej w powiecie i jednocześnie jako administrator miejscowej parafii ewangelicko-augsburskiej. W 1938 r. został administratorem parafii ewangelickiej w Warszowicach koło Pszczyny. Podczas okupacji niemieckiej w 1939 r. został aresztowany i osadzony na 2 miesiące w obozie pod Norymbergą (według innej wersji był więziony w Raciborzu). Po zwolnieniu był pastorem polskiej parafii ewangelicko-augsburskiej w Radomiu, jednej z kilku dopuszczonych do istnienia przez okupanta, skupiającej również uchodźców i wysiedlonych z Polski zachodniej i północnej, także ewangelików reformowanych. Swoim parafianom w warunkach wojennych starał się nieść pomoc moralną w duchu chrześcijańskim i patriotycznym.

1 kwietnia 1949 r. objął administrację parafii w Poznaniu[1], 28 października 1951 r. został wybrany proboszczem. Mieszkał w domu Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego przy ul. Kossaka 9. Wraz z radą parafialną starał się bezskutecznie o rewindykację jednego z przedwojennych kościołów poewangelickich. Mimo trudnych warunków lokalowych, ograniczonych do dawnej kaplicy cmentarnej, dbał o rozwój życia muzycznego zboru poprzez organizowanie koncertów. W 1949 r. wznowił odprawianie nabożeństw ewangelickich w Gnieźnie, w dzielonej z katolikami kaplicy szpitala Dziekanka. W 1955 r. odzyskał kaplicę cmentarną w Chodzieży, w której odbywają się nabożeństwa miejscowego filiału. Ponadto obsługiwał filiał w Lesznie. Za ofiarną pracę w sytuacji diaspory ks. Włodzimierz Missol był ceniony przez parafian. W 1960 r. złożył urząd duchownego i zamieszkał w Piasecznie koło Warszawy.

Jego żoną i współpracowniczką była Alma Missol z d. Majhofer, lekarz stomatolog (zm. 1 lutego 1987 r.). Zostali pochowani na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 11, grób 38a)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, Poznańscy duszpasterze | Ewangelicy w Poznaniu [online], poznan.luteranie.pl [dostęp 2017-05-30] (pol.).
  2. śp. Włodzimierz Missol

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Domasłowski, Kościół Ewangelicko-Augsburski w Poznaniu i w Zachodniej Wielkopolsce w latach 1919-2005, Poznań: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, 2005, ISBN 83-922889-0-4, OCLC 69480325.
  • Jarosław Kłaczkow, Historia parafii ewangelicko-augsburskiej w Radomiu, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2005, ISBN 83-7441-199-6, OCLC 69463808.
  • Zdzisław Tranda, Wspomnienia radomskie z okresu II wojny światowej, [w:] Ewangelicy w Radomiu i regionie (XIX-XX w.), red. Jarosław Kłaczkow, Radom, Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB, 2007, ISBN 978-83-7204-573-7