Włodzimierz Jakób – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz Jakób
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1951
Konstantynów Łódzki

Data śmierci

16 czerwca 2020

Informacje klubowe
Klub

WKS Orzeł Łódź
Śląsk Wrocław

Włodzimierz Piotr Jakób (ur. 27 czerwca 1951 w Konstantynowie Łódzkim[1], zm. 16 czerwca 2020[2]) – polski sztangista, medalista mistrzostw Polski, reprezentant Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Był zawodnikiem Włókniarza Konstantynów Łódzki[3], (1971–1980) i Śląska Wrocław (1980–1992)[1].

W 1977 został wicemistrzem Polski w kategorii 60 kg, trzykrotnie zdobywał brązowy medal mistrzostw Polski w tej samej kategorii wagowej (1975, 1976, 1980)[1].

Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata w 1975, zajmując 4. miejsce w kategorii 56 kg i również 4. miejsce w prowadzonej odrębnie klasyfikacji mistrzostw Europy[1] (w rwaniu wywalczył tzw. „mały” srebrny medal mistrzostwa świata i mistrzostw Europym wynikiem 112,5 kg[4][5]). Na mistrzostwach Europy w 1974 zajął również 4. miejsce w kategorii 56 kg[1] (i zdobył tzw. „mały” brązowy medal za rwanie, wynikiem 107,5 kg[5]), na mistrzostwach Europy w 1980 zajął 4. miejsce w kategorii 60 kg [1] (i zdobył tzw. „mały” brązowy medal za rwanie, wynikiem 125 kg[5]). Był rezerwowym podczas igrzysk olimpijskich w Montrealu (1976)[1].

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Turowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi. 1924-2014, b.m. i d.w., s. 834
  2. Zmarł Włodzimierz Jakób
  3. KKS Włókniarz. Sekcja podnoszenia ciężarów
  4. World Weightlifting Championships 1891 - 1992
  5. a b c European Weightlifting Championships 1896 - 1992