Władysław Pawlak (koszykarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Pawlak
obrotowy (środkowy)
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1932
Moszczanka

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1999
Warszawa

Wzrost

197 cm

Kariera
Aktywność

1951–1964

  1. Mecze w reprezentacji aktualne na 16 kwietnia 2021.

Władysław Pawlak (ur. 27 czerwca 1932 w Moszczance, zm. 24 czerwca 1999 w Warszawie) – polski koszykarz, reprezentant kraju, pięciokrotny mistrz Polski, występujący na pozycji obrotowego (środkowego), po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik[edytuj | edytuj kod]

W I lidze debiutował w barwach Kolejarza Ostrów Wielkopolski w sezonie 1951/1952, występował w nim również w sezonie 1952/1953. Od 1953 był zawodnikiem Legii Warszawa, z którą odniósł swoje największe sukcesy, pięciokrotnie mistrzostwo Polski (1956, 1957, 1960, 1961, 1963). dwukrotnie wicemistrzostwo (1955 i 1958), brązowy medal mistrzostw Polski w 1962.

W reprezentacji Polski seniorów wystąpił 113 razy w latach 1955-1961, zdobywając 859 punktów. Wystąpił m.in. czterokrotnie na mistrzostwach Europy (1955 - 5 miejsce, 1957 - 7 miejsce, 1959 - 6 miejsce, 1961 - 9 miejsce). Z występu na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie (1960) wyeliminowała go ciężka kontuzja w ostatniej fazie przygotowań.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował w Legii jako trener młodzieży. W latach 1975-1981 był trenerem seniorskiej drużyny Legii, m.in. wprowadził ją do I ligi w 1978, a następnie w trzech kolejnych sezonach na najwyższym szczeblu rozgrywek (najwyższa pozycja - szósta w 1980).

Koszykarzami Legii Warszawa byli także jego syn Piotr i wnuk Jan.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe
Reprezentacja
Odznaczenia

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]