Władysław Mickiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Mickiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1838
Paryż

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1926
Paryż

Rodzice

Adam Mickiewicz
Celina Szymanowska.

Małżeństwo

Maria de domo Malewska (ur. 1840, zm. 1932)

Dzieci

Helena Mickiewicz (ur. 24 czerwca 1864, zm. 1899), Maria[1]

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie)

Władysław Józef Mickiewicz (ur. 23 czerwca 1838 w Paryżu, zm. 9 czerwca 1926 tamże) – polski księgarz, bibliotekarz, publicysta i działacz emigracyjny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Najstarszy syn i drugie dziecko Adama Mickiewicza i Celiny z Szymanowskich. Miał dwie siostry Marię i Helenę oraz trzech braci: Józefa, Aleksandra i Jana. W 1862 roku Władysław ożenił się z bliską kuzynką, Marią z Malewskich[2] (ich matki były rodzonymi siostrami), córką Franciszka Malewskiego[3].

W 1863 brał udział w wyprawie na Żmudź[4].

Na emigracji był założycielem czasopisma na emigracji L’Espérance, które miało bronić sprawy narodów będących w niewoli. Publikował w niej tłumaczenia literatury polskiej m.in. Księgi pielgrzymstwa polskiego swojego ojca, Ulanę Józefa Ignacego Kraszewskiego, fragmenty Pamiątek starego szlachcica litewskiego Henryka Rzewuskiego, Wacława Dzieje Stefana Garczyńskiego i inne. Zajmował się promowaniem swojego pisma na terenach Polski pod zaborami oraz w innych krajach.

W 1864 ufundował słynną w tamtych czasach Księgarnię Luksemburską, mającą na celu promowanie dzieł polskich i Polski w języku francuskim i ojczystym. Głównym jej przedsięwzięciem stało się założenie Biblioteki Ludowej Polskiej, wzorca dla kolejnych polskich wydawnictw na emigracji.

W 1903 ufundował Muzeum Adama Mickiewicza w Paryżu, mieszczące się w gmachu Biblioteki Polskiej na Wyspie Świętego Ludwika.

W czasie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii, gdzie wziął udział (m.in. z Henrykiem Sienkiewiczem i Ignacym Mościckim) w pracach Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.

19 października 1924 w Paryżu wręczono mu dyplom honorowy korpusu weteranów polskich i potrójny Krzyż Walecznych[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Z kraju. „Nowa Reforma”. Nr 9, s. 3, 14 stycznia 1927. 
  2. Józef Hen, Władysław Mickiewicz - syn wielkiego ojca [online], www.polityka.pl, 2012 [dostęp 2022-01-20] (pol.).
  3. Słownik Mickiewiczowski, str. 99.
  4. Rocznica urodzin syna Wieszcza. „Nowości Illustrowane”. Nr 27, s. 2, 4 lipca 1908. 
  5. Odznaczenie Władysława Mickiewicza. „Nowości Illustrowane”. Nr 44, s. 3, 1 listopada 1924. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]