Władysław Edward Kronenberg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Edward Kronenberg

polski inżynier, przemysłowiec i kompozytor żydowskiego pochodzenia
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1848 Warszawa
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 1892 Cannes
Miejsce spoczynku	Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie
Zawód, zajęcie	inżynier, przemysłowiec, kompozytor
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Edward Kronenberg (ur. 27 czerwca 1848 w Warszawie, zm. 16 kwietnia 1892 w Cannes) − polski inżynier, przemysłowiec i kompozytor żydowskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Władysław Edward Kronenberg urodził się jako syn bankiera Leopolda Stanisława Kronenberga (1812-1878) i Ernestyny Rozalii Leo (1827-1893), córki Leopolda Augusta Leo. Miał pięcioro rodzeństwa: Stanisława Leopolda, Leopolda Juliana, Teklę Julię, Marię Różę i Różę Marię Karolinę. Jego rodzice przyjęli chrzest w wyznaniu ewangelicko-reformowanym i w tym wyznaniu wychowywali swoje dzieci, w tym Władysława.

Ukończył studia na École Centrale Paris. Po powrocie do Polski został członkiem Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Terespolskiej i Nadwiślańskiej. Był założycielem i wydawcą warszawskiego Przeglądu Technicznego.

W 1879 roku zakupuje, od Tekli Rapackiej, folwark Ożarów^[1].

W 1883 w osadzie Ostatni Grosz pod Częstochową rozpoczął budowę fabryki włókienniczej, którą niedługo później sprzedał austriackiej firmie Hielle i Ditrich. Powodem była nierentowność przedsięwzięcia. Ostatecznie fabrykę pod nazwą „Błeszno” uruchomiono w roku 1885 i przed I wojną światową była jedną z największych fabryk w Królestwie Polskim.

Po niepowodzeniu w budowie zakładów pod Częstochową porzucił działalność przemysłową i osiadł w Paryżu, gdzie został kompozytorem. Tworzył głównie pieśni patriotyczne. W 1881 roku założył Warszawskie Towarzystwo Muzyczne i był jego prezesem do roku 1885.

Był żonaty z Małgorzatą Łucją Chevreau (ur. 1859), z którą miał córkę Marię Władysławę (1882-1914), żonę Józefa Rajmunda Anny Marii hrabiego de Maistre.

Zmarł w Cannes i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera E-2-3)^[2]. Warszawskiemu Towarzystwu Dobroczynności zapisał w spadku 250 tysięcy rubli.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Juliusz Sętowski: Cmentarz ewangelicko-augsburski w Częstochowie. Przewodnik biograficzny. Częstochowa: Muzeum Częstochowskie, 2006, s. 18-19. ISBN 978-83-601285-5-8.
• Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 111-115.