Władysław Demski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Władysław Demski
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1884
Straszewo

Data i miejsce śmierci

28 maja 1940
Sachsenhausen

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 czerwca

Patron

kapłanów Diecezji elbląskiej

Szczególne miejsca kultu

Straszewo, WSD Diecezji elbląskiej

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Władysław Demski (ur. 5 sierpnia 1884 w Straszewie, zm. 28 maja 1940 w Sachsenhausen) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego ksiądz, działacz społeczny i oświatowy, pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Franciszka – rolnika i działacza polskich komitetów wyborczych, i Rozalii Demskich. Kształcił się w Collegium Marianum w Pelplinie i w gimnazjum w Braniewie. Egzamin maturalny zdał w 1906 r. Studia teologiczne i filozoficzne odbywał w latach 1906–1910 w Seminarium Duchownym w Braniewie.

Po przyjęciu 4 lutego 1910 r. we Fromborku święceń kapłańskich pracował jako wikariusz w polskich parafiach we Wrzesinie (1910–1911), Barczewie (1911–1915), Biskupcu (1916–1919) i w Starym Targu (1919–1923), gdzie prowadził działalność społeczną i oświatową wśród miejscowych Polaków. W latach 1915–1916 był kapelanem wojskowym w Królewcu[1]. Był aktywistą w okresie poprzedzającym plebiscyt w 1920 r., potem współzałożycielem Związku Polaków w Prusach Wschodnich, wreszcie wiceprzewodniczącym Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Powiślu i opiekunem kół Kobiet Chrześcijańskich pw. św. Kingi. Powołany do wojska niemieckiego pełnił służbę w szpitalu wojskowym w Królewcu. Tam też rozpoczął działalność plebiscytową, jako opiekun towarzystw ludowych i był współpracownikiem Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego. Zmuszony przez władze niemieckie do opuszczenia Powiśla, 17 sierpnia 1922 r. przeniósł się do Inowrocławia, gdzie został prefektem w Gimnazjum im. J. Kasprowicza. W tym czasie studiował filozofię i filologię klasyczną na Uniwersytecie Poznańskim. Po zdaniu egzaminów został etatowym profesorem w Inowrocławiu, tu opiekował się Kółkiem Filologicznym, czytelnią uczniowską i kółkiem samokształceniowym oraz współpracował z „Dziennikiem Kujawskim”.

2 listopada 1939 r. ks. Władysław Demski został aresztowany przez władze niemieckie i osadzony w więzieniu w Inowrocławiu. 8 lutego 1940 r. trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Stutthofie. 10 kwietnia 1940 r. został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, gdzie został zamordowany 28 maja 1940 r. za to, że nie chciał podeptać różańca.13 czerwca 1999 r. wraz z 108 męczennikami z czasów II wojny światowej beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Jest patronem kapłanów diecezji elbląskiej[3], a także Szkoły Podstawowej w Straszewie[4] i Zespołu Szkół Katolickich w Inowrocławiu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Wiśniewski: Żywot bł. Władysława Demskiego kapłana, męczennika, wpisany w dzieje parafii Straszewo na Powiślu. Pelplin: Wydawnictwo Bernardinum, 2010, s. 13–15. ISBN 978-83-7380-792-1.
  2. M.P. z 1939 r. nr 28, poz. 48 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  3. Patronowie diecezji. diecezja.elblag.opoka.org.pl.
  4. Strona Szkoły Podstawowej w Straszewie.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]