Władysław Dąbrowski (1906–1939) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Dąbrowski
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1906
Zazdrość

Data i miejsce śmierci

13 września 1939
niemiecki szpital polowy Dmochy-Wochy

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

71 Pułku Piechoty

Stanowiska

dowódca 1 kompanii ckm I batalionie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Władysław Dąbrowski[1] (ur. 27 czerwca 1906 w Zazdrości koło Niegowa, zm. 13 września 1939) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

W kampanii wrześniowej 1939 dowodził 1 kompanią ckm w I batalionie 71 pułku piechoty[2]. Pułk brał udział w kolejnych bitwach między innymi pod Jakacią Dworną[3], gdzie I/71 pp odniósł zwycięstwo rozbijając oddziały grupy pancernej z dywizji „Kempf” i zdobywając wiele sprzętu niemieckiego. Po zajęciu przez Niemców Zambrowa w dniu 10 września 18 Dywizja Piechoty znalazła się w okrążeniu[4]. Dowódca dywizji płk dypl. Stefan Kossecki wydał rano 11 września rozkaz 71 pp do natarcia na Zambrów[5] i otworzenia drogi odwrotu dla dywizji w kierunku na Nur nad Bugiem. W bitwie 11 września I batalion 71 pp pod silnym ogniem niemieckim około południa osiągnął rynek Zambrowa, jednak poniósł ciężkie straty. Poległ między innymi dowódca 1 kompanii ckm kpt. Władysław Dąbrowski[3], a pułk został zmuszony do odwrotu[6]. W końcu 1939 r. rodzina kapitana otrzymała list z Niemieckiego Czerwonego Krzyża: "kpt. Władysław Dąbrowski zmarł z ran 13 września, miejsce pochowania nieustalone"; w liście znajdowała się obrączka ślubna kapitana. Natomiast szereg polskich publikacji z lat 70. i późniejszych[3] opisujących Bitwę o Zambrów informuje, że poległ w niej między innymi dowódca 1 kompanii ckm kpt. W. Dąbrowski w dniu 11 września w Zambrowie.

W maju 2016 r. pasjonat historii z Zambrowa, w czasie prowadzenia rodzinnych badań genealogicznych, odnalazł samotną mogiłę dwóch poległych z września 1939 r. w rejonie niemieckiego szpitala polowego we wsi Dmochy-Wochy. Mieszkańcy poinformowali, że jednym z tam pochowanych żołnierzy jest Władysław Dąbrowski. Zapytany o informacje Niemiecki Czerwony Krzyż w 2017 r. przekazał, że według posiadanych dokumentów kpt. W. Dąbrowski został zabrany z pola walki w dniu 12 września do szpitala polowego, gdzie zmarł z ran 13 września 1939 r. Podano jego dane personalne i opis nieśmiertelnika. W dniu 13 stycznia 2018 r. odbyła się ekshumacja poległych, przeprowadzona przez ekipę Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego ze Szczecina. Przy jednym z poległych żołnierzy odnaleziono fragment nieśmiertelnika, z literami "WSKI II", co wskazywało na nazwisko Dąbrowski II. Przeprowadzone w Pomorskim Uniwersytecie Medycznym pod kierunkiem dr. A. Ossowskiego badania porównawcze materiału DNA z ekshumacji i synów oficera potwierdziły jednoznacznie, że jednym z pochowanych w tej mogile był kpt. Władysław Dąbrowski II.

Pogrzeb kapitana i drugiego niezidentyfikowanego oficera odbył się zgodnie z ceremoniałem wojskowym dnia 11 maja 2018 r. w Zambrowie, po 78 latach i 8 miesiącach od bitwy. Szczątki zostały pochowane w zbiorowej mogile poległych w Bitwie o Zambrów na miejscowym cmentarzu przy ul. Krajewskiego.[7]

Po odrestaurowaniu w 1995 roku Mauzoleum poległych członków kadry i absolwentów Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej umieszczono na tablicy poległych członków kadry nazwisko kpt. Władysława Dąbrowskiego.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • podporucznik – 15 sierpnia 1930 (VII promocja) ze starszeństwem z 15 sierpnia 1930 i lokatą 122 na 277 mianowanych w korpusie oficerów zawodowych piechoty[8],
  • porucznik – 14 marca 1933 w korpusie oficerów zawodowych piechoty, lokata 168[9],
  • kapitan – 19 marca 1939 ze starszeństwem 19 marca 1939[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowej figurował jako Władysław II Dąbrowski, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko.
  2. ↑ Tadeusz Kryska-Karski: Materiały do historii Wojska Polskiego. No.2 Londyn: 1982, s. 48-49.
  3. ↑ a b c Kazimierz Pluta-Czachowski, W. Wujcik: Walki odwrotowe 18 DP... Warszawa: Wojskowy Przegląd Historyczny, 1986 nr 3, s. 88-90.
  4. ↑ Włodzimierz Kozłowski: Bitwa o Zambrów 11.IX.1939. Warszawa: Znak, 1976 nr 9, s. 95.
  5. ↑ Adam Dobroński, Krzysztof Filipow: Strzelcy kresowi z Zambrowa. 71 Pułk Piechoty. Muzeum Wojska w Białymstoku, 1996, s. 37-38.
  6. ↑ Jerzy Dąbrowski: 71. Zambrowski Pułk Piechoty. Zarys historii i udział w wojnie obronnej 1939 r.. MOK Zambrów, 2009, s. 27. ISBN 978-83-926066-8-0.
  7. ↑ Jerzy Dąbrowski, Mogiła wojenna kpt. Władysława Dąbrowskiego II z września 1939 odnaleziona po 78. latach, 2018, ISBN 978-83-934966-3-1.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 127.
  9. ↑ Ministerstwo Spraw Wojskowych. Dziennik Pers. Nr 3, 14 marca 1933 r., s.51 poz. 168.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1939. stan na 23 marca 1939, R. Rybka, K. Stepan, Kraków 2006, s. 63 Nr 51.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Dąbrowski_(1906–1939)&oldid=69732479”