French
DeutschWładysław Banaszkiewicz (major) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 major piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1920–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | II Brygada Legionów Polskich |
| Stanowiska | dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Data i miejsce urodzenia | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||||||
| Informacje klubowe | |||||||
| Klub | Polonia Warszawa (1924–1926) | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| |||||||
Władysław Banaszkiewicz (ur. 24 września 1902 w Łopienniku Lackim[1][2], zm. 25 września 1944 w Warszawie[3][4]) – polski oficer piechoty, powstaniec warszawski, w młodości lekkoatleta, specjalizujący się w biegach średniodystansowych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wstąpił do Oddziału Harcersko-Wywiadowczego II Brygady Legionów Polskich. Od 1 lipca 1920 w Wojsku Polskim. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej zdał maturę i od 1926 był oficerem służby stałej. Awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem od 15 sierpnia 1928[5], a do stopnia kapitana w 1935. Służył w 18 pułku piechoty, m.in. jako instruktor wychowania fizycznego[2].
Jako lekkoatleta zdobył srebrny medal mistrzostw Polski w 1924 w biegu na 800 metrów, a w biegu na 1500 metrów zajął na tych mistrzostwach 4. miejsce[6].
Walczył w kampanii wrześniowej jako dowódca kompanii 48 pułku strzelców kresowych. Został ranny w bitwie nad Tanwią 15 września, chwilę po tym, jak przejął dowodzenie batalionem od rannego dowódcy[7][8].
W czasie okupacji był w sztabie Komendy Głównej Armii Krajowej[4]. Podczas powstania warszawskiego walczył w stopniu majora na Mokotowie w ramach Zgrupowania Pułku Baszta. Zmarł z ran 25 września 1944 w szpitalu Sw. Elżbiety[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 18. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ a b Bogdan Tuszynski: Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939–1945. Warszawa: ARS Print, 1999, s. 19–20. ISBN 83-87224-12-X.
- ↑ a b Władysław Banaszkiewicz [online], Powstańcze biogramy [dostęp 2020-02-20] (pol.).
- ↑ a b c Władysław Banaszkiewicz (ps. ,,Sław") [online], ogrodywspomnien.pl/ [dostęp 2020-02-20] (pol.).
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935 r.. 1935, s. 116. (pol.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 38 i 48. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Michał Siwiec-Cielebon. Na przedpolach Puszczy Solskiej i w boju spotkaniowym nad Tanwią: 12 Pułk Piechoty w zwrocie zaczepnym GO "Boruta" na Lwów. „Wadoviana: przegląd historyczno-kulturalny”. 11, s. 37, 2008. ISSN 1505-0181. (pol.).
- ↑ Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Wydawnictwo MON, 1975, s. 540. (pol.).