Władimir Tokariew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władimir Tokariew

Владимир Токарев

generał major
Pełne imię i nazwisko	Władimir Nikołajewicz Tokariew
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1867 Gubernia wileńska
Data i miejsce śmierci	27 czerwca 1915 Gliniany
Przebieg służby
Lata służby	1885–1915
Siły zbrojne	armia carska
Stanowiska	d-ca 9 Syberyjskiego Pułku Grenadierów Jego Wysokości Wielkiego Księcia Mikołaja Mikołajewicza Starszego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, Bitwa pod Opatowem (1915)
Odznaczenia

Władimir Nikołajewicz Tokariew, ros. Влади́мир Николаевич То́карев (ur. 6 lipca 1867, zm. 27 czerwca 1915 w Glinianach) – generał Armii Imperium Rosyjskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 lipca 1867 w guberni wileńskiej, w rodzinie szlacheckiej. Służbę wojskową rozpoczął w 1885. Po ukończeniu Korpusu Kadetów, wstąpił do 1 Pawłowskiej Szkoły Wojskowej, którą ukończył w 1887. W tym samym roku rozpoczął służbę w stopniu podporucznika w 106 Ufimskim Pułku Piechoty. W 1901 ukończył Akademię Sztabu Generalnego. W okresie 07.04.1905 – 24.05.1913 służył w Warszawskim Okręgu Wojskowym. W 4 Dywizji Piechoty pełnił funkcję szefa sztabu (Начальник штаба)^[1]. 6 czerwca 1913 roku Tokarew objął dowództwo jednego z najlepszych pułków armii Imperium Rosyjskiego^[2] – 9 Syberyjskiego Pułku Grenadierów Jego Wysokości Wielkiego Księcia Mikołaja Mikołajewicza Starszego ((ros.) 9-й гренадерский Сибирский генерал-фельдмаршала Великого Князя Николая Николаевича полк)^[3].

Po wybuchu I wojny światowej pułk został wysłany na ziemie zachodnie Imperium. 15 sierpnia 1914 roku jednostka dotarła do Chełma. Jednostka pod dowództwem Tokarewa brała udział w walkach toczonych na jesieni 1914 roku w okolicach Zamościa, Jarosławia, Przeworska i Puław. W maju i czerwcu 1915 Tokarew uczestniczył w bitwie pod Opatowem. 18 czerwca 1915 roku pułkownik Tokarew został mianowany na stopień generała majora wraz z przydziałem na szefa sztabu VII Syberyjskiego Korpusu Armijnego. W czasie walk w dniu 26 czerwca generał Tokarew poprowadził atak batalionu dowodzonego przez siebie pułku na linie obrony austriackiej w okolicach Glinian koło Ożarowa. W czasie walki został ranny w biodro; z powodu uszkodzenia arterii biodrowej zmarł 27 czerwca w godzinach porannych.

28 czerwca generał Ołeksandr Rohoza^[4] zwrócił się, w telegramie do sztabu Naczelnego Dowództwa, z wnioskiem o nadanie Władimirowi Mikołajewiczowi Tokarewowi orderu św. Jerzego 3. klasy. Odznaczenie to nadano Tokarewowi 31 grudnia 1915. 29 sierpnia 1915 został odznaczony pośmiertnie orderem św. Stanisława 1 kl. z Mieczami.

Awanse^[5][edytuj | edytuj kod]

• podporucznik – 1887
• porucznik – 1890
• kapitan – 1899
• podpułkownik – 1903
• pułkownik – 1907
• generał major (генерал-майор) – 1915

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• W. Juszko, Gieroj Wielikoj Wojny. Gienierał-major Władimir Nikołajewicz Tokarew, [w:] Moskwa w wojennoj istorii Rosji. Materiały V nauczno-prakticzeskoj wojenno-istoriczeskoj konferencji CK WOOPIiK 22–23 marta 1997 g., Moskwa 2000, s. 47–59.
• Marek Lis, Śmierć generała, „Ożarów – Samorządowe pismo społeczno-kulturalne” Styczeń/Luty 2008, nr 1/98 str. 13-14.
• M. Lis, W czasie wielkiej wojny, [w:] Ożarów. Dzieje miasta i gminy, pod red. F. Kiryka, Kraków 2009, s. 389, ISBN 978-83-925149-2-3.
• (ros.) Токарев Владимир Николаевич
• (ros.) Токарев Владимир Николаевич