Władimir Miełanjin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władimir Miełanjin

Владимир Меланьин

Pełne imię i nazwisko	Władimir Michajłowicz Miełanjin
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1933 Obwód kirowski
Data i miejsce śmierci	10 sierpnia 1994 Kirow
Klub	WS Kirow
Wzrost	172 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Innsbruck 1964 biathlon (b. indywidualny) Mistrzostwa świata złoto Courmayeur 1959 b. indywidualny złoto Courmayeur 1959 drużynowo złoto Hämeenlinna 1962 b. indywidualny złoto Hämeenlinna 1962 drużynowo złoto Seefeld 1963 b. indywidualny złoto Seefeld 1963 drużynowo srebro Elverum 1965 drużynowo brąz Elverum 1965 sztafeta
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Władimir Michajłowicz Miełanjin (ros. Владимир Михайлович Меланьин, ur. 1 grudnia 1933 w obwodzie kirowskim, zm. 10 sierpnia 1994 w Kirowie) – rosyjski biathlonista reprezentujący ZSRR, mistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Sportową karierę zaczynał od biegów narciarskich. Treningi biathlonowe zaczął podczas służby w wojsku. Na arenie międzynarodowej po raz pierwszy pojawił się w 1959 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Courmayeur zdobył dwa medale. Najpierw zwyciężył w biegu indywidualnym, wyprzedzając swego rodaka, Dmitrija Sokołowa i Svena Agge ze Szwecji. Ponadto wspólnie z Sokołowem i Walentinem Pszenicynem zdobył też złoty medal w drużynie. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o podium z innym reprezentantem ZSRR, Aleksandrem Priwałowem.

Na mistrzostwach świata w Hämeenlinna w 1962 roku zdobył kolejne dwa złote medale. W biegu indywidualnym wyprzedził Anttiego Tyrväinena z Finlandii i Walentina Pszenicyna. W drużynie startował z Pszenicynem i Nikołajem Puzanowem. W obu konkurencjach zwyciężył też na mistrzostwach świata w Seefeld rok później. Indywidualnie uplasował się przed Tyrväinenem i jego rodakiem Hannu Postim, a w sztafecie startował tym razem z Pszenicynem i Nikołajem Mieszczeriakowem. Zwycięstwo odniósł także podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku w 1964 roku, zdobywając pierwszy w historii złoty medal olimpijski w biathlonie dla Związku Radzieckiego. Pozostałe miejsca na podium zajęli tam Aleksandr Priwałow oraz Norweg Olav Jordet.

W 1965 roku wystartował na mistrzostwach świata w Elverum, gdzie w biegu indywidualnym spudłował 6 razy, ostatecznie zajmując siódmą pozycję. W biegu drużynowym razem z Nikołajem Puzanowem i Wasilijem Makarowem wywalczył srebrny medal, a w sztafecie z Pszenicynem, Puzanowem i Priwałowem brązowy medal. Brał też udział w rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, jednak nie zdobył medalu. Indywidualnie zajął 21. miejsce, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce w sztafecie.

Był też indywidualnym mistrzem ZSRR w latach 1959 i 1966. Po zakończeniu kariery został trenerem, prowadził też kompleks narciarsko-biathlonowy w obwodzie kirowskim.

W 1995 roku został pośmiertnie odznaczony honorową nagrodą Międzynarodowej Unii Biathlonu. Ponadto został też wyróżniony medalem „Za pracowniczą wybitność” i Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy^[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Vladimir Melanin [online], skisport365.com [dostęp 2019-11-02]  (ang.).
• Vladimir Melanin Biography and Olympic Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2010-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-12]  (ang.).