Władimir Alikin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władimir Alikin
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1957
Nowoiliński

Klub

Buriewiestnik Perm

Debiut w PŚ

Sezon 1977/1978

Pierwsze punkty w PŚ

21.01 1979, Anterselva (5. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

6.04 1979, Bardufoss
(3. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Lake Placid 1980 sztafeta
srebro Lake Placid 1980 sprint
Mistrzostwa świata
brąz Ruhpolding 1979 sztafeta
brąz Lahti 1981 sztafeta
brąz Mińsk 1982 sprint
brąz Mińsk 1982 sztafeta
Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów

Władimir Aleksandrowicz Alikin (rus: Влади́мир Алекса́ндрович Аликин, ur. 10 maja 1957 w Nowoilińskim) – rosyjski biathlonista reprezentujący ZSRR, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Alikin zaczął trenować biegi narciarskie w 1969 roku, a dwa lata później również biathlon. W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1977/1978. Pierwsze punkty wywalczył 21 stycznia 1979 roku w Anterselvie, zajmując piąte miejsce w biegu indywidualnym. Nieco ponad dwa miesiące później, 6 kwietnia w Bardufoss po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując trzecie miejsce w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak, Aleksandr Tichonow i Frank Ullrich z NRD. W klasyfikacji generalnej sezonu 1978/1979 zajął ostatecznie czwarte miejsce. Łącznie sześć razy stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 28 stycznia 1981 roku w Ruhpolding był najlepszy w biegu indywidualnym.

W 1979 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Ruhpolding, gdzie wspólnie z Władimirem Barnaszowem, Nikołajem Krugłowem i Aleksandrem Tichonowem zdobył brązowy medal. Ponadto był ósmy w biegu indywidualnym i czwarty w sprincie, przegrywając walkę o podium z Włochem Luigim Weissem. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Lahti indywidualnie plasował się poza czołową dziesiątką, jednak w sztafecie po raz kolejny zdobył brązowy medal. Wspólnie z Barnaszowem, Wiktorem Siemionowem i Anatolijem Alabjewem zajął trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Mińsku w 1982 roku. Na tej samej imprezie trzeci był też w sprincie, ulegając tylko Norwegowi Eirikowi Kvalfossowi i Frankowi Ullrichowi. Brał również udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Lake Placid, gdzie reprezentacja ZSRR w składzie Alikin, Barnaszow, Alabjew i Tichonow zdobyła złoty medal w biegu sztafetowym. W sprincie Alikin wywalczył srebrny medal, rozdzielając na podium Ullricha i Alabjewa. Ponadto zajął ósme miejsce w biegu indywidualnym.

Po zakończeniu czynnej kariery został trenerem. Prowadził między innymi męską reprezentację Rosji w latach 2006–2010[1][2].

Został odznaczony m.in. Orderem Przyjaźni Narodów.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1980 Lake Placid 8. 2. nd. nd. 1. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1979 Ruhpolding 8. 4. nd. nd. 3. nd.
1981 Lahti 24. 15. nd. nd. 3. nd.
1982 Mińsk 13. 3. nd. nd. 3. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1977/1978 -
1978/1979 4.
1979/1980 ?
1980/1981 ?
1981/1982 27.
1982/1983 ?

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 6 kwietnia 1979 Norwegia Bardufoss Bieg indywidualny na 20 km 3. 3 1:06:45,0 +1:17,0 Aleksandr Tichonow
2. 19 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint na 10 km 2. 0+0 32:10,69 +42,4 Frank Ullrich
3. 22 marca 1980 Szwecja Hedenäset Sprint na 10 km 3. 1 30:28,0 +27,0 Frank Ullrich
4. 29 marca 1980 Murmańsk Sprint na 10 km 2. ? ? ? Eberhard Rösch
5. 28 stycznia 1981 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 1. 1 1:08:27,4
6. 13 lutego 1981 Mińsk Sprint na 10 km 3. 2+0 33:03,2 +18,4 Eirik Kvalfoss

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]