Vignole – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vignole
	; Oratorium św. Eurozji na Vignolach, 2011
Kontynent	Europa
Państwo	Włochy
Akwen	Morze Adriatyckie
Powierzchnia	0,69 km²
Populacja (2011); • liczba ludności; • gęstość	; 64; 92,8 os./km²
	Położenie na mapie Wenecji Vignole
	Położenie na mapie Włoch Vignole
	Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej Vignole
	45°26′32″N 12°22′27″E/45,442222 12,374167
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vignole – wyspa położona na wschód od historycznego centrum Wenecji w Północnych Włoszech, w północnej części Laguny Weneckiej.

Vignole leżą na terenie tzw. Parco della Laguna^[1].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Wyspa położona jest na północny wschód od Wenecji, między wyspami La Certosa i Sant'Erasmo. Właściwie składa się z dwóch części, oddzielonych kanałem, które łączy most. Podobnie jak na sąsiadującej z nią wyspie Sant'Erasmo, niewielka liczba mieszkańców, zajmuje się przede wszystkim warzywnictwem. Z wyspą sąsiaduje mniejsza wysepka Sant’Andrea, na której znajduje się fort. Wyspę Sant’Andrea z Vignole łączą dwa mosty. Zarówno wyspa Sant’Andrea jak i część wschodnia Vignoli stanowi strefę wojskową, na której znajdują się koszary.

Na wyspie znajdują się przystanki vaporetto, weneckiego tramwaju wodnego (linia 13)^[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wyspa nazywana też była Biniola lub Isola delle Sette Vigne (pol. Wyspa Siedmiu Winnic). Ceniona była jako miejsce wakacyjne^{[przez kogo?]} najprawdopodobniej już w czasach cesarstwa rzymskiego. Wówczas znajdowała się nad otwartymi wodami Morza Adriatyckiego, nie wykształciły się jeszcze wówczas wybrzeża Punta Sabbioni. W VII w. dwóch trybunów z Torcello wzniosło niewielkie oratorium dedykowane św. Janowi Chrzcicielowi i św. Krystynie^[3]^[4].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Na wyspie nie ma wielu zabytków. Nad wewnętrznym kanałem znajduje się Oratorium św. Eurozji (św. Dobrosławy). Kaplica posiada niewielką dzwonnicę. Być może znajduje się na miejscu starożytnej kaplicy św. Jana Chrzciciela i św. Krystyny. Kościół ten odrestaurowano w XIX w. W jego wnętrzu znajduje się XVII-wieczny obraz przedstawiający Wniebowzięcie NMP^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Territorio. www.parcolagunavenezia.it. [dostęp 2014-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (wł.).
↑ ACTV Network. actv.it. [dostęp 2014-03-02]. (wł.).
↑ Le Vignole. www.turismovenezia.it. [dostęp 2014-03-02]. (wł.).
↑ Le Vignole. L'isola delle sette vigne. www.veneziadavivere.com. [dostęp 2014-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (wł.).
↑ Marcello Brusegan: Guida insolita ai misteri, ai segreti, alle leggende e alle curiosità delle chiese di Venezia. Newton & Compton, 2004, s. 342-343. ISBN 978-88-541-0030-5. (wł.).

[1] Territorio. www.parcolagunavenezia.it. [dostęp 2014-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (wł.).

[2] ACTV Network. actv.it. [dostęp 2014-03-02]. (wł.).

[3] Le Vignole. www.turismovenezia.it. [dostęp 2014-03-02]. (wł.).

[4] Le Vignole. L'isola delle sette vigne. www.veneziadavivere.com. [dostęp 2014-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (wł.).

[5] Marcello Brusegan: Guida insolita ai misteri, ai segreti, alle leggende e alle curiosità delle chiese di Venezia. Newton & Compton, 2004, s. 342-343. ISBN 978-88-541-0030-5. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]