Varahagiri Venkata Giri – Wikipedia, wolna encyklopedia

Varahagiri Venkata Giri
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1894
Berhampur

Data śmierci

24 czerwca 1980

Prezydent Indii
Okres

od 24 sierpnia 1969
do 24 sierpnia 1974

Przynależność polityczna

Indyjski Kongres Narodowy

Wiceprezydent

Gopal Swarup Pathak

Poprzednik

Zakir Hussain

Następca

Fakhruddin Ali Ahmed

Varahagiri Venkata Giri (język telugu: వరాహగిరి వేంకట గిరి; ur. 10 sierpnia 1894, zm. 24 czerwca 1980[1]) – indyjski prawnik i polityk, także działacz związkowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem prawnika V. V. Jogayya Pantulu[2]. Studiował w Madrasie i Irlandii[3]. Z Indyjskim Kongresem Narodowym związany od 1916. Zaangażowany w ruch obrony praw pracowniczych. W 1926 był jednym ze współzałożycieli Ogólnoindyjskiego Kongresu Związków Zawodowych, pełnił funkcję przewodniczącego tej organizacji. Od 1929 do 1936 był sekretarzem generalnym Ogólnoindyjskiej Federacji Kolejarzy, następnie (1936 - 1943) przewodniczył jej[4]. W 1937 wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego Madrasu (zasiadał w nim do 1939), wszedł w skład prowincjonalnego gabinetu jako minister pracy, przemysłu, handlu i kooperacji. Podczas II wojny światowej więziony przez Brytyjczyków. W 1946 - 1947 ponownie zasiadał w lokalnym parlamencie Madrasu, ponownie odpowiadając również za pracę, przemysł, handel i kooperację w rządzie stanowym[5]. Po uzyskaniu przez Indie niepodległości wysoki komisarz na Cejlonie[6] (do 1951). W wyborach w 1951 uzyskał mandat posła do Lok Sabhy[7]. W 1952 został federalnym ministrem pracy (do 1954). W kolejnych latach pełnił funkcje gubernatora (Uttar Pradesh 1957 - 1960[8], Kerala 1960 - 1965[9], Majsur 1965 - 1967[10]). 13 maja 1967 został wiceprezydentem Indii i przewodniczącym Rajya Sabhy. Od 3 maja 1969 do 20 lipca 1969 pełnił obowiązki Prezydenta Republiki[11]. 24 sierpnia tego samego roku został czwartym prezydentem Indii. Funkcję tę sprawował do 24 sierpnia 1974[12].

W 1975 został odznaczony Orderem Bharat Ratna[13]. Otrzymał kilka doktoratów honorowych (między innymi od Banares Hindu University i Agra University). Od 1995 jego imię nosi National Labour Institute[14].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Labour problems in Indian Industry
  • Industrial Relations[15]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Sarasvathi Bai Giri. Miał 4 synów i 7 córek[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Atlas historyczny PWN - edycja 2004
  2. The Great Indian patriots, Tom 1. Books.google.pl. s. 279. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  3. V. V. GIRl (02-04-1965 to 13-05-67). Kar.nic.in. [dostęp 2016-05-06]. (ang.).
  4. Giri Varahagiri Venkata. Onet.pl. [dostęp 2011-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2015)]. (pol.).
  5. GIRI, SHRI VARAHAGIRI VENKATA. Vicepresidentofindia.nic.in. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  6. Biography: President V.V. Giri. Kamat.com. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  7. STATISTICAL REPORT ON GENERAL ELECTIONS, 1951 TO THE FIRST LOK SABHA VOLUME I. Eci.nic.in. s. 44. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  8. States after 1947 M-W. Rulers.org. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  9. States after 1947 A-L. Rulers.org. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  10. Index Ge-Gj. Rulers.org. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  11. Radiant General Knowledge -, Księga 10. Books.google.pl. s. 46. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  12. Former Presidents. Presidentofindia.nic.in. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  13. MINISTRY OF HOME AFFAIRS (Public Padma Awards Directory (1954-2007). Mha.nic.in. [dostęp 2016-05-06]. (ang.).
  14. Public Administration For Upsc 5E. Books.google.pl. s. 975. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  15. V. V. Giri. Gloriousindia.com. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  16. BIOGRAPHICAL SKETCHES OF CHAIRMEN. Rajyasabha.nic.in. s. 2. [dostęp 2011-02-20]. (ang.).