Vanessa Paradis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vanessa Paradis
Ilustracja
Vanessa Paradis (2016)
Imię i nazwisko

Vanessa Chantal Paradis

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1972
Saint-Maur-des-Fossés

Gatunki

pop

Zawód

wokalistka, aktorka, modelka

Aktywność

od 1980

Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Strona internetowa

Vanessa Chantal Paradis (ur. 22 grudnia 1972 w Saint-Maur-des-Fossés[1]) – francuska piosenkarka, aktorka i modelka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Saint-Maur-des-Fossés, na przedmieściach Paryża. Dzieciństwo spędziła w Villiers-sur-Marne, chodziła do liceum Pablo Picasso w Fontenay-sous-Bois. Pierwszy raz wystąpiła na scenie w wieku siedmiu lat za sprawą swojego wuja Didiera Paina, producenta muzycznego, który zaproponował jej występ w amatorskim przesłuchaniu „L’école des enfants”. Zaśpiewała tam piosenkę „Emilie Jolie”, która została pokazana we francuskiej telewizji 3 maja 1980.

W 1985 z pomocą wuja zarejestrowała piosenkę „La magie des surprises-parties”, która nie została wydana na singlu, ale dzięki niej doszło do spotkania z kompozytorem Franckiem Langolffem i twórcą tekstów Etienne’em Roda-Gilem, którzy obiecali napisać piosenkę dla wówczas 14-letniej Paradis. Utwór „Joe le taxi” został wydany w 1986 i stał się ogólnoeuropejskim przebojem[2]. W 1987 nagrała pierwszy album pt. M&J, który promowała singlami „Marylin et John”, „Manolo Manolette” i „Coupe, coupe”.

Jako aktorka zadebiutowała rolą wrażliwej, zakochanej w dużo starszym nauczycielu nastolatki w filmie Jeana-Claude’a Brisseau Noce Blanche (1989)[2], a za swój występ w filmie otrzymała nagrodę Cesara dla najlepiej zapowiadającej się aktorki roku 1990. Wydała również album pt. Variations sur le même t’aime, który nagrała z pomocą Serge’a Gainsbourga.

W 1991 podpisała kontrakt na 3 mln franków z firmą Chanel jako nowa ambasadorka perfum Coco Chanel[3]. W kampanii reklamowej ukazana została pod postacią ptaka w pozłacanej klatce. Swój trzeci album nagrała w Nowym Jorku we współpracy z Lennym Kravitzem i wydała w 1992. Płytę promowała m.in. singlami „Sunday Mondays” i „Be My Baby”.

Następnie zagrała nieporadną sierotę Marię, która poszukuje po Paryżu swojego ojca w celu dokonania na nim zemsty, w filmie Jeana Beckera Elisa (1995). Obraz zebrał pozytywne opinie krytyków, Paradis otrzymała wiele pochwał za znakomitą grę aktorską, a Depardieu podsumował pracę z nią słowami: Stale zaskakiwała mnie swoją siłą, którą w to wkładała. Posiada wszystko, co potrzebne, by zostać wielką aktorką.

W 1997 na ekrany kin francuskich wszedł film Jak kochają czarownice, w którym zagrała wspólnie z Jeanne Moreau. Kolejną produkcją filmową, w jakiej wystąpiła, był film Dziewczyna dla dwóch z Alainem Delonem i Jeanem-Paulem Belmondo w reżyserii Patrice’a Leconte. Z Lecontem ponownie spotkała się na planie filmu Dziewczyna na moście, gdzie partnerował jej Daniel Auteuil. W 2000 wydała album, z którego singlami były m.in. „Pourtant” (teledysk nakręcony przez Johnny’ego) i „Commando”. W 2005 wydała album koncertowy pt. Au Zénith. Następnie zagrała w filmach: Atomik Circus – Le retour de James Bataille (2004), Mon ange (2005) – pierwszy długometrażowy film Serge’a Frydmana i scenarzysty Patrice’a Leconte.

Pod koniec 2007 wydała album pt. Divine Idylle, a jej życiowy partner Johnny Depp wyreżyserował i zagrał w teledysku do promującej płytę piosenki „L'incendie”. W 2008 została ambasadorką firmy Miu Miu. W 2016 zasiadła w jury konkursu głównego na 69. MFF w Cannes.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1998 była związana z aktorem Johnnym Deppem[4], którego poznała cztery lata wcześniej, gdy był związany z Kate Moss[5]. Mają dwoje dzieci: córkę Lily-Rose Depp (ur. 1999) i syna Johna Christophera „Jacka” III (ur. 2002). W czerwcu 2012 para ogłosiła rozstanie[6].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
FRA
[7]
CHE
[8]
M & J
  • Data: 15 sierpnia 1988
  • Wydawca: Barclay/Polydor
13
  • FRA: platynowa płyta[9]
Variations Sur Le Même T’aime
  • Data: 18 czerwca 1990
  • Wydawca: Barclay/Polydor
6
  • FRA: platynowa płyta[9]
Vanessa Paradis
  • Data: 1 maja 1992
  • Wydawca: Barclay/Polydor
113
Bliss
  • Data: 21 października 2000
  • Wydawca: Barclay/Universal
1 31
  • FRA: 2x złota płyta[9]
Divinidylle
  • Data: 27 sierpnia 2007
  • Wydawca: Barclay/Universal
1 6
  • FRA: 2x platynowa płyta[9]
Love Songs
  • Data: 21 maja 2013
  • Wydawca: Barclay/Universal
1 4
  • FRA: 2x platynowa płyta[9]
Les sources
  • Data: 16 listopada 2018
  • Wydawca: Barclay/Universal
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
FRA
[7]
CHE
[8]
Best of...
  • Data: 23 listopada 2009
  • Wydawca: Remark/Polydor
1 43
  • FRA: 2x platynowa płyta[9]

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
FRA
[7]
Live
  • Data: 28 lutego 1994
  • Wydawca: Remark/Polydor
121
  • FRA: złota płyta[9]
Au Zénith
  • Data: 11 listopada 2001
  • Wydawca: Barclay/Universal
19
Divinidylle Tour
  • Data: 20 września 2008
  • Wydawca: Barclay/Universal
5
Une nuit à Versailles
  • Data: 29 listopada 2010
  • Wydawca: Barclay/Universal
17
Love Songs Tour
  • Data: 24 listopada 2014
  • Wydawca: Barclay/Universal
22

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1990: Białe małżeństwo – Nagroda Główna César – najbardziej obiecująca aktorka
  • 2000: Dziewczyna na moście – (nominacja) César – najlepsza aktorka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. John Bush: Vanessa Paradis Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  2. a b Krzysztof Logan Tomaszewski: Supergwiazdy na walizkach. Polska Oficyna Wydawnicza Logan, 1993, s. 103. ISBN 83-900770-1-9.
  3. Krzysztof Logan Tomaszewski: Supergwiazdy na walizkach. Polska Oficyna Wydawnicza Logan, 1993, s. 105. ISBN 83-900770-1-9.
  4. Colette Fahy: Johnny Depp and Vanessa Paradis reunite on family holiday to spend time with their children. dailymail.co.uk, 2012-07-22. (ang.).
  5. Olga Szarycka, Vanessa Paradis i Johnny Depp się rozstali! [online], styl.fm, 12 czerwca 2012 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  6. Johnny Depp, Vanessa Paradis Split: Couple Separates After 14 Years w: The Huffington Post 19 czerwca 2012 (ang.).
  7. a b c Vanessa Paradis French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-10-01]. (ang.).
  8. a b Vanessa Paradis Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2016-10-01]. (niem.).
  9. a b c d e f g SNEP: Vanessa Paradis. www.snepmusique.com. [dostęp 2016-10-01]. (fr.).
  10. Casanova po przejściach / Fading Gigolo. [dostęp 2016-09-30].
  11. Spódnice w górę! (2014) Sous les jupes des filles. www.filmweb.pl. [dostęp 2016-05-08]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]