French
DeutschValérie Tétreault – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1988 |
| Wzrost | 170 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny | 2006 |
| Zakończenie kariery | 2010 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 112 (22 lutego 2010) |
| Australian Open | 1R (2010) |
| Roland Garros | Q1 (2010) |
| US Open | 1R (2009) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 307 (5 kwietnia 2010) |
Valérie Tétreault (ur. 21 stycznia 1988 w Saint-Jean-sur-Richelieu) – kanadyjska tenisistka.
Kontakt z zawodowym tenisem rozpoczęła w wieku czternastu lat, w 2002 roku, biorąc udział w kwalifikacjach turnieju ITF w Montrealu, a które skończyła już na pierwszej rundzie. W następnym roku, w Mont Tremblant, zagrała po raz pierwszy w turnieju głównym i dotarła do drugiej rundy, wygrywając wcześniej kwalifikacje. W latach 2004–2005 kontynuowała grę w turniejach ITF a jej największym osiągnięciem z tego okresu był półfinał gry podwójnej na turnieju w Vancouver, osiągnięty w parze z Melanie Gloria. W lutym 2006 roku, otrzymawszy dziką kartę od organizatorów, zagrała w Saguenay, gdzie doszła do finału, pokonując po drodze takie zawodniczki jak: Sharon Fichman, Raquel Kops-Jones czy Heidi El Tabakh. W finale przegrała z Angelique Kerber. W kwietniu na turnieju w Bath po raz drugi w karierze doszła do finału, ale ponownie go przegrała, tym razem z Urszulą Radwańską. Jeszcze tego samego roku osiągnęła dwa finały w grze singlowej i jeden w deblowej, ale ani razu nie udało jej się wygrać. Pierwszy turniej wygrała dopiero w 2009 roku, w Carson, pokonując w finale Amerykankę Alexandrę Stevenson. W sumie w czasie swojej kariery wygrała trzy turnieje singlowe rangi ITF.
W sierpniu 2006 roku otrzymała dziką kartę do udziału w kwalifikacjach turniejach WTA, w Montrealu, gdzie odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Julią Schruff a w listopadzie, też z dziką kartą, wystąpiła od razu w turnieju głównym w Québecu, ale i tym razem przegrała w pierwszym meczu z Olgą Puczkową i odpadła z turnieju. Rok później, na tym samym turnieju, wygrała swój pierwszy mecz w rozgrywkach WTA, pokonując w pierwszej rundzie Australijkę, Christiną Wheeler. Największe jej osiągnięcia w rozgrywkach tej rangi to udział w dwóch turniejach wielkoszlemowych. W 2009 roku wygrała kwalifikacje do US Open, pokonując w nich Juliję Wakułenko, Karolinę Šprem oraz Angelę Haynes i zagrała w turnieju głównym, w którym jednak przegrała w pierwszej rundzie z Magdaléną Rybárikovą. W styczniu 2010 roku udanie przeszła kwalifikacje do Australian Open, pozostawiając w pokonanym polu takie zawodniczki jak: Camille Pin, Nikola Hofmanova i Maša Zec Peškirič. W turnieju głównym przegrała w pierwszej rundzie z Kim Clijsters. Zagrała jeszcze potem w kwalifikacjach do French Open i US Open, ale nie udało jej się awansować do fazy głównej tych turniejów.
Najwyższe miejsce w światowym rankingu WTA osiągnęła 22 lutego 2010 roku i było to miejsce 112.
Reprezentowała również swój kraj w rozgrywkach Fed Cup.
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 31/05/2009 |  Carson | ITF | 50 000 | twarda | Alexandra Stevenson | 4:6, 6:2, 6:4 |
| 2. | 14/06/2009 | El Paso | ITF | 25 000 | twarda | Mashona Washington | 6:4, 6:3 |
| 3. | 12/07/2009 | Grapevine | ITF | 50 000 | twarda |  Stéphanie Dubois | 2:6, 7:6, 7:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-06] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-06] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-06] (ang.).