Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
Państwo

 Polska

Data wydania

27 marca 2003

Miejsce publikacji

Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz. 717

Tekst jednolity

Dz.U. z 2023 r. poz. 977

Data wejścia w życie

11 lipca 2003

Rodzaj aktu

Ustawa

Przedmiot regulacji

Prawo administracyjne materialne

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2023 r. poz. 2029

Wejście w życie ostatniej zmiany

28 października 2023

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – polska ustawa, uchwalona przez Sejm RP, która reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej, oraz zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy.

Przebieg procesu legislacyjnego[edytuj | edytuj kod]

Projekt ustawy wpłynął do Sejmu 20 czerwca 2002 roku. 13 lutego 2003 roku, po trzecim czytaniu projektu ustawy, Sejm przyjął ustawę. Głosowało 380 posłów. Za głosowało 249, przeciw 129, a 2 wstrzymało się od głosu. 10 marca 2003 roku Senat RP przyjął uchwałę o wniesieniu poprawek do ustawy i skierowaniu jej ponownie do prac Sejmu. 27 marca 2003 roku Sejm przyjął część poprawek Senatu. 15 kwietnia 2003 roku, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej podpisał ustawę.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Ustawa nie zawiera preambuły i zbudowana jest z 9 rozdziałów:

  • Rozdział 1. Przepisy ogólne (art. 1 - 8)
  • Rozdział 2. Planowanie przestrzenne w gminie (art. 9 - 37n)
  • Rozdział 2a. Planowanie przestrzenne na obszarze metropolitalnym (art. 37o - 37q)
  • Rozdział 3. Planowanie przestrzenne w województwie (art. 38 - 45)
  • Rozdział 4. Planowanie przestrzenne na szczeblu krajowym (art. 46 - 49)
  • Rozdział 4a. Obszary funkcjonalne (art. 49a - 49g)
  • Rozdział 5. Lokalizacja inwestycji celu publicznego i ustalanie warunków zabudowy w odniesieniu do innych inwestycji (art. 50 - 67)
  • Rozdział 6. Zmiany w przepisach obowiązujących (art. 68 - 82)
  • Rozdział 7. Przepisy przejściowe i końcowe (art. 83 - 89).

Nowelizacje[edytuj | edytuj kod]

Do 2022 roku włącznie zostało wydanych ponad 60 aktów zmieniających przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Większość z nich to nowelizacje ustaw. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2023 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 2029).