Ustawa o ochronie informacji niejawnych – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data wydania | 5 sierpnia 2010 |
Miejsce publikacji | |
Tekst jednolity | |
Data wejścia w życie | 2 stycznia 2011 |
Rodzaj aktu | |
Przedmiot regulacji | ochrona informacji niejawnych |
Status | obowiązujący |
Ostatnio zmieniony przez | |
Wejście w życie ostatniej zmiany | 8 sierpnia 2023 |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Ustawa z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych – polska ustawa, uchwalona przez Sejm RP, regulująca kwestie prawne związane z ochroną informacji niejawnych.
Ustawa określa:
- zasady ochrony informacji niejawnych
- klasyfikację informacji niejawnych
- zasady przetwarzania informacji niejawnych
- tryb postępowania sprawdzającego
- zasady przeprowadzania szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych
- zasady bezpieczeństwa osobowego
- zasady działania kancelarii tajnych
- zasady bezpieczeństwa teleinformatycznego i przemysłowego.
Nowelizacje[edytuj | edytuj kod]
Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2023 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o Państwowej Komisji do spraw badania wpływów rosyjskich na bezpieczeństwo wewnętrzne Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2007-2022 oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1532)