French
DeutschUri Huppert – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 17 lipca 1932 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 listopada 2023 |
| Zawód, zajęcie | adwokat, pisarz, dziennikarz, działacz polityczny |
| Narodowość | izraelsko-polska |
| Tytuł naukowy | doktor nauk humanistycznych |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | radny miasta Jerozolimy |
| Rodzice | Ignacy Wincenty i Teresa z d. Seliger |
Uri Jerzy Huppert, hebr. אורי הופרט (ur. 17 lipca 1932 w Bielsku-Białej[1], zm. 5 listopada 2023 w Jerozolimie[2]) – izraelsko-polski prawnik i adwokat, pisarz, dziennikarz i działacz polityczny, doktor nauk humanistycznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Bielsku-Białej w zasymilowanej rodzinie żydowskiej jako syn dr. Ignacego Wincentego Hupperta, adwokata, legionisty i kapitana Wojska Polskiego, zamordowanego przez Niemców w 1942 roku[3], oraz Teresy Huppert z domu Seliger. Podczas II wojny światowej ukrywał się – wraz z matką – pod fałszywym nazwiskiem Jerzy Halecki. Czasowo, dzięki pomocy Mariana Gołębiowskiego, zamieszkiwali w willi Zamek w Rytrze koło Nowego Sącza[4]. Teresa zarabiała na utrzymanie pracując jako tłumaczka z języka niemieckiego dla Organisation Todt i jednocześnie współpracując z AK, została zaaresztowana przez Gestapo w Nowym Sączu i zwolniona dzięki wstawiennictwu Jadwigi Wolskiej, która otrzymała pośmiertnie odznaczenie Sprawiedliwego wśród Narodów Świata[5].
Po zakończeniu wojny Uri Huppert zamieszkał we Wrocławiu, gdzie w 1950 zdał maturę, po czym wraz z matką wyemigrował do Izraela. Tam ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie[1], po których pełnił ważne funkcje w izraelskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych[1]. W 1973 został radnym miasta Jerozolimy[3].
W 2007 roku na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie napisanej pod kierunkiem Leonarda Łukaszuka rozprawy pt. Współczesne Państwo Izraela a problemy ortodoksji religijnej[6].
Jako prezes Ligi do Walki z Przymusem Religijnym występował w wielu procesach związanych z nietolerancją religijną[1][3]. Wykładał na Uniwersytecie Stanowym w Cleveland w Ohio. Był komentatorem BBC w języku polskim na Bliskim Wschodzie. Prowadził kancelarię adwokacką w Jerozolimie.
Od 1989 roku regularnie odwiedzał Polskę[3]. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej” i „Midraszu”.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Izrael. Rabini i heretycy (1992)
- Izrael na rozdrożu (2001)
- Podróż do źródeł pamięci (2004)
- Izrael w cieniu fundamentalizmów (2007) – poprawione i zmienione wydanie książki Izrael na rozdrożu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Karolina Famulska-Ciesielska, Sławomir Żurek Literatura polska w Izraelu. Leksykon, wyd. Austeria, Kraków-Budapeszt 2012, s. 74.
- ↑ Nie żyje Uri Huppert. 2023-11-08. [dostęp 2023-11-08].
- ↑ a b c d Podróż do źródeł pamięci. [dostęp 2009-01-15].
- ↑ Gołębiowski Marian. [dostęp 2019-01-08].
- ↑ Jadwiga Wolska – Polscy Sprawiedliwi – Przywracanie Pamięci [online], www.sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2016-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-14].
- ↑ Dr Uri Jerzy Huppert, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-07-26].[martwy link]