Uniwersytet Śląski w Katowicach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Uniwersytet Śląski w Katowicach
Universitas Silesiensis
University of Silesia in Katowice
Ilustracja
Budynek rektoratu Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
Data założenia

8 czerwca 1968

Typ

publiczna

Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Adres

ul. Bankowa 12
40-007 Katowice

Liczba studentów

19 492[1] (2022)

Rektor

prof. dr hab. Ryszard Koziołek

Członkostwo

Socrates-Erasmus, Socrates-Lingua, Leonardo da Vinci 2, CEEPUS, CIRCEOS, IAU, CRE, AUDEM, IAUP, CBUR i in.

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Śląski w Katowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Śląski w Katowicach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Śląski w Katowicach”
Ziemia50°15′38″N 19°01′41″E/50,260556 19,028056
Strona internetowa
Wydział Sztuki i Nauk o Edukacji
Wydział Nauk Przyrodniczych (ul. Jagiellońska 28)
Wydział Humanistyczny
Wydział Nauk Ścisłych i Technicznych – Instytut Chemii
Wydział Nauk Społecznych UŚ
Wydział Nauk Przyrodniczych UŚ
Wydział Prawa i Administracji UŚ
Wydział Teologiczny UŚ

Uniwersytet Śląski w Katowicach (UŚ) – polski uniwersytet w Katowicach; został utworzony 8 czerwca 1968 jako dziewiąta tego typu placówka funkcjonująca w ówczesnej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Inicjatywa[edytuj | edytuj kod]

Podejmowane w dwudziestoleciu międzywojennym starania o utworzenie w polskiej części Górnego Śląska uniwersytetu były procesem złożonym, a jego początek należy datować na rok 1921. Pierwsza inicjatywa powołania w województwie śląskim w 1921 uczelni należała do bpa Stanisława Adamskiego oraz Wojciecha Sosińskiego, posłów na Sejm Ustawodawczy. Z wnioskiem ustawodawczym nr 2455 z dnia 3 lutego 1921 r. na forum parlamentarnym wystąpili posłowie m.in.: ks. dr Władysław Chrzanowski, ks. Dachowski, ks. Kaczyński, ks. Hałko, W. Sosiński i inni z Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy. Zgłoszenie wniosku o przygotowanie założenia w województwie śląskim uniwersytetu i politechniki nie miało jednak szans na realizację, przede wszystkim z powodu niedoboru personelu naukowo-dydaktycznego.

Myśl o utworzeniu w województwie śląskim tego typu placówki pojawiła się ponownie pod koniec lat 20 XX w. Potrzeba stworzenia w Katowicach instytucji, która m.in. podnosiłaby kwalifikacje nauczycieli szkół powszechnych i średnich zaowocowała powołaniem w 1928 roku Instytutu Pedagogicznego w Katowicach. Z czasem planowano przekształcenie ośrodka na uniwersytet, ambitnych założeń nie udało się jednak wtedy urzeczywistnić. Pierwotnie program studiów w Instytucie obejmował głównie przedmioty pedagogiczne, w miarę upływu czasu oferta edukacyjna poszerzała się o studia: historyczne, polonistyczne, przyrodnicze, geograficzne i matematyczno-fizyczne. Poza działalnością dydaktyczną, Instytut angażował się w prace naukowo-badawcze oraz wydawnicze. Wybuch II wojny światowej przerwał rozwój katowickiego ośrodka dydaktycznego, jednak już w marcu 1945 roku rozpoczęto działania zmierzające do jego reaktywacji.

Instytut Pedagogiczny w Katowicach nie posiadał uprawnień szkoły wyższej, a potrzeba powołania do życia instytucji zaspokajającej nie tylko potrzeby edukacyjne województwa śląskiego, ale również pełniącej funkcję ogniska polskiej kultury była nadal żywa. Z tego też powodu ponownie podjęto starania o utworzenie w Katowicach uniwersytetu. W maju 1945 roku powstał Obywatelski Komitet Przygotowawczy Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Efektem pracy Komitetu był Memoriał w sprawie założenia Uniwersytetu w województwie śląsko-dąbrowskim szeroko uzasadniający postulat utworzenia Uniwersytetu Śląskiego. „Komitet ten wypracował konkretny plan organizacyjny, kadrowy, lokalowy i gospodarczy”[2]. Wbrew oczekiwaniom i nadziejom, ówczesne warunki społeczno-polityczne nie były sprzyjające dla tej inicjatywy.

W 1946 powołano Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Katowicach. W 1947 została jednak przeniesiona do Łodzi decyzją władz państwa (w 1956 włączona w skład ). W 1950 roku powołano do życia Państwową Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Katowicach, która zajęła miejsce likwidowanego ostatecznie Instytutu Pedagogicznego w Katowicach. W ten sposób PWSP w Katowicach – pierwotnie utworzona w 1946 roku wznowiła swą działalność na terenie Katowic, a jej rektorem został prof. Józef Pieter. Pierwsze lata funkcjonowania uczelni były trudne, jednak późniejszy okres przyniósł znaczny rozkwit uczelni; PWSP w Katowicach uzyskała pełnię praw akademickich, stworzono kilka kierunków studiów humanistycznych.

W latach 50 XX w. na nowo odżyły nadzieje związane z utworzeniem w woj. śląskim wyższej uczelni humanistycznej. W 1957 roku na łamach tygodnika „Przemiany” prof. Józef Pieter pisał: „W ramach zasadniczej rewizji naszego szkolnictwa wyższego miejsce poczesne powinna znaleźć stara i zaniedbana, lecz wciąż aktualna, sprawa uniwersytetu dla okręgu górnośląskiego; sprawa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Aktualna jest ona nieledwie od chwili przyłączenia Górnego Śląska do Polski, to jest od roku 1921. […]
Największe w Polsce, około trzymilionowe skupisko ludności Górnego Śląska powinno mieć swoją wszechstronną uczelnię akademicką w postaci uniwersytetu. Nie mając jej, ludność Śląska jest w sposób jawny pokrzywdzona. […]
Kilka wyższych szkół już jest, to prawda, lecz jako uczelnie zawodowe mają one niewielkie szanse rozwoju […]. Uniwersytet to nie jest po prostu wieloliczbowa szkoła zawodowa. Jest to i być powinien – najbardziej twórczy ośrodek nauki i kultury, ośrodek intelektualny z najlepszymi warunkami do pracy badawczej […]. Takiego właśnie ośrodka naukowego Śląsk Górny żąda dla siebie ze względów kulturalnych i politycznych […]”[3].

Tymi słowami, w artykule Kiedy Uniwersytet w Katowicach?, ówczesny rektor PWSP w Katowicach upominał się o utworzenie w stolicy województwa wyższej szkoły humanistycznej. Kwestię tę podnosił również publicysta Stowarzyszenia PAX Szczepan Balicki. W artykule zatytułowanym Dziś Śląsk czeka na uniwersytet pisał: „Sieć wyższych uczelni już na pierwszy rzut oka wykazuje rażąca niesprawiedliwość polegającą na tym, że najludniejsze województwo, tj. katowickie, pozbawione jest uniwersytetu. Sprawa ta urosła do rangi poważnego problemu […]. Stworzono Politechnikę, Akademię Medyczną, W(yższą) S(zkołę) P(edagogiczną). Lecz na uniwersytet zabrakło tchu…”[4].

W czerwcu 1962 roku podjęto efektywne próby zainstalowania Filii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w Katowicach, było to przełomowe wydarzenie dla inicjatywy tworzenia uniwersytetu. Początkowe plany uruchomienia w Katowicach zamiejscowych studiów humanistycznych uległy znacznej modyfikacji, ostatecznie otworzono kierunki matematyczne, fizyczne, nauki chemiczne? oraz studia prawnicze. Stanowisko prorektora do spraw Filii UJ objął prof. Kazimierz Popiołek. Ciągle żywa potrzeba utworzenia samodzielnego ośrodka uniwersyteckiego w miarę upływu czasu nabierała bardziej realnych kształtów, między innymi dzięki koncepcji połączenia dwóch uczelni – Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach i Filii UJ w Katowicach. Rozmowy prowadzone z Ministerstwem Oświaty i Szkolnictwa Wyższego zaowocowały opracowaniem perspektyw rozwoju katowickiego ośrodka uniwersyteckiego, docelowo otwarcie uczelni przewidywano w roku 1975.

Ostatecznie decyzja Rady Państwa PRL w sprawie powołania uniwersytetu zapadła w 1968 roku[5], w Projekcie połączenia Wyższej Szkoły Pedagogicznej z Filią Uniwersytetu Jagiellońskiego możemy przeczytać: „[…] 3. Wnioskuje się, aby przed rozpoczęciem nowego roku akademickiego 1968/1969 do miesiąca września 1968 r. połączonym uczelniom Filii UJ i WSP nadać nazwę »UNIWERSYTET ŚLĄSKI W KATOWICACH«”[6]. Na stanowisko rektora nowej uczelni powołany został prof. Kazimierz Popiołek, uroczysta inauguracja pierwszego roku akademickiego odbyła się 1 października 1968 roku. Uczelnia rozpoczęła działalność, licząc 5724 studentów (na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych) kształcących się na czterech wydziałach: Humanistycznym; Matematyki, Fizyki i Chemii; Prawa i Administracji; Wychowania Technicznego.

Kalendarium[edytuj | edytuj kod]

Władze uczelni[edytuj | edytuj kod]

Władze uczelni w kadencji 2020–2024[7]:

Podstawowe statystyki[edytuj | edytuj kod]

Od rozpoczęcia działalności jako uniwersytet w 1968 do 2009 studia na tej uczelni ukończyło około 141 tysięcy absolwentów, w tym ponad 75 tysięcy po studiach dziennych[8].

Według Webometrycznego rankingu uniwersytetów świata z lutego 2017 roku, opracowanego przez hiszpański instytut Consejo Superior de Investigaciones Científicas uczelnia zajmuje 9 miejsce w Polsce wśród uniwersytetów, a na świecie 891 pośród wszystkich typów uczelni[9].

Centra badawcze[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Badań Krytycznych nad Technologiami
  • Centrum Badawcze Polityki Publicznej i Problemów Regulacyjnych
  • Centrum Studiów Polarnych w Uniwersytecie Śląskim w katowicach
  • Interdyscyplinarne Centrum Badań nad Edukacją Humanistyczną
  • Interdyscyplinarne Centrum Rozwoju Kadr
  • Polsko-Chińskie Centrum Badań Środowiskowych
  • Śląskie Centrum Wody Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
  • Uniwersyteckie Laboratoria Kontroli Atmosfery (ULKA)
  • Wirtualne Centrum Nano- i Mikroskopii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach

Program dydaktyczny[edytuj | edytuj kod]

Od 22 lutego 1983 roku w strukturze uczelni działa również Uniwersytet Trzeciego Wieku, który funkcjonuje dzięki współpracy z innymi uczelniami w Katowicach: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach oraz Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach[potrzebny przypis].

Wydziały[edytuj | edytuj kod]

Do 30 września 2019[edytuj | edytuj kod]

Od 1 października 2019[edytuj | edytuj kod]

Jednostki ogólnouczelniane i międzywydziałowe[edytuj | edytuj kod]

Jednostki naukowo-dydaktyczne[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Kształcenia na Odległość w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach
  • Centrum Kształcenia Ustawicznego
    • Uniwersytet Śląski Dzieci
    • Uniwersytet Śląski Młodzieży
    • Uniwersytet Śląski Maturzystów
    • Uniwersytet Trzeciego Wieku
    • Wszechnica Śląska – Uniwersyteckie Towarzystwo Naukowe
    • Uniwersytet Śląski dla Nauczycieli
    • Akademia Dyplomacji
  • Międzywydziałowa Pracownia Badań Strukturalnych

Jednostki wspólne z innymi podmiotami[edytuj | edytuj kod]

Biblioteka Uniwersytetu Śląskiego

Inne jednostki[edytuj | edytuj kod]

  • Archiwum Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
  • Biblioteka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
  • Magazyn Studentów Uniwersytetu Ślaskiego w Katowicach „SUPLEMENT"
  • Miesięcznik Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach „Gazeta Uniwersytecka”
  • Chór Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach „Harmonia”
  • Studencki Zespół Pieśni i Tańca „Katowice”
  • Studenckie Studio Radiowe „EGIDA”
  • Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Kampusy i budynki uczelniane[edytuj | edytuj kod]

Rybnik, filia UŚ

Siedziba władz uczelni i większości wydziałów znajduje się w Katowicach. Pozostałe wydziały i inne jednostki dydaktyczne uczelni zlokalizowane są w innych miastach województwa śląskiego: Cieszynie, Chorzowie i Sosnowcu. Od października 2001 r. do 30 września 2013 r. w Rybniku[11], Uniwersytet Śląski w Katowicach współtworzył razem z Uniwersytetem Ekonomicznym w Katowicach oraz Politechniką Śląską kampus akademicki zwany Zespołem Szkół Wyższych. Do 2009 roku w Jastrzębiu Zdroju funkcjonował Ośrodek Dydaktyczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, początki tej jednostki dydaktycznej sięgają 1998 roku.

Badania naukowe[edytuj | edytuj kod]

Wysoki poziom badań naukowych potwierdzają m.in. kategorie jednostek przyznane przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego w ocenie parametrycznej jednostek naukowych oraz przyznanie statusu KNOW Centrum Studiów Polarnych, w którym jednostką wiodącą jest Wydział Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W konkursie ogłoszonym przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego Centrum uzyskało status Krajowego Naukowego Ośrodka Wiodącego (KNOW) w obszarze nauk przyrodniczych w dziedzinie nauk o Ziemi na okres od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2018 r.[12] O status KNOW mogą ubiegać się m.in. jednostki prowadzące badania naukowe na najwyższym poziomie oraz zapewniające wysokiej jakości kształcenie.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Czasopisma[13][edytuj | edytuj kod]

* Annales Mathematicae Silesianae
  • Chowanna
  • Ecumeny and Law
  • Er(r)go. Teoria - Literatura - Kultura
  • Fabrica Litterarum Polono-Italica
  • Folia Philosophica
  • Forum Lingwistyczne
  • Forum Polityki Kryminalnej
  • Górnośląskie Studia Socjologiczne. Seria Nowa
  • International Journal of Research in E-learning
  • Iudaica Russica
  • Loci Communes
  • Logopedia Silesiana
  • Neophilologica
  • No Limits
  • Paidia i Literatura
  • Philosophy and Canon Law
  • Political Preferences
  • Postscriptum Polonistyczne
  • Postscriptum Polonistyczne
  • Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
  • Problemy Prawa Karnego
  • Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
  • Przegląd Rusycystyczny
  • Przekłady Literatur Słowiańskich
  • Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość
  • Review of International American Studies
  • Romanica Silesiana
  • Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
  • Studia Etnologiczne i Antropologiczne
  • Studia Pastoralne
  • Studia Politicae Universitatis Silesiensis
  • Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
  • Śląskie Studia Polonistyczne
  • Średniowiecze Polskie i Powszechne
  • Theory and Practice of Second Language Acquisition
  • Wieki Stare i Nowe
  • Wortfolge. Szyk Słów
  • Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
  • Z Dziejów Prawa
  • Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej
  • Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego
  • Nowa Biblioteka. Usługi, Technologie Informacyjne i Media
  • Narracje o Zagładzie

Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet Śląski w Katowicach jest stroną ponad 250 międzynarodowych umów, dzięki którym możliwa jest wymiana studentów i kadry naukowo-dydaktycznej, a także prowadzenie wspólnych badań naukowych. Jednocześnie uczelnia aktywnie uczestniczy w międzynarodowych programach edukacyjnych i badawczych, należy również do międzynarodowych organizacji akademickich, w tym m.in.: IAU, CRE, AUDEM, IAUP, CBUR[potrzebny przypis].

Rektorzy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Rektorzy Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
  1. Kazimierz Popiołek 1968–1972 (2 lipca 1968 – 30 września 1972)[14]
  2. Henryk Rechowicz 1972–1980 (1 października 1972 – 5 grudnia 1980)[14]
  3. Sędzimir Klimaszewski 1980–1981, 1982–1990 (p.o. Rektora 5 grudnia 1980 – 15 grudnia 1980; Rektor: 16 grudnia 1980 – 30 września 1981, 1 czerwca 1982 – 30 września 1984, 1 października 1984 – 30 września 1987, 1 października 1987 – 30 listopada 1990)[14]
  4. August Chełkowski 1981–1982 (1 października 1981 – 16 stycznia 1982)[14]
  5. Maksymilian Pazdan 1990–1996 (1 grudnia 1990 – 31 sierpnia 1993, 1 września 1993 – 31 sierpnia 1996)[14]
  6. Tadeusz Sławek 1996–2002 (1 września 1996 – 31 sierpnia 1999, 1 września 1999 – 31 sierpnia 2002)[14]
  7. Janusz Janeczek 2002–2008 (1 września 2002 – 31 sierpnia 2005, 1 września 2005 – 31 sierpnia 2008)[14]
  8. Wiesław Banyś 2008–2016 (1 września 2008 – 31 sierpnia 2012, 1 września 2012 – 31 sierpnia 2016)[14]
  9. Andrzej Kowalczyk 2016–2020 (1 września 2016 – 31 sierpnia 2020)[14]
  10. Ryszard Koziołek od 2020 (od 1 września 2020 na kadencję do 31 sierpnia 2024)[15]

Absolwenci[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Uniwersytetu Śląskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Szkolnictwo wyższe w roku akademickim 2022/2023 (wyniki wstępne) [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2023-09-28].
  2. „Przemiany”. Tygodnik (Katowice–Opole), R 2, 1957, nr 6(18) z dn. 10 II, cyt. za: „Mądrość zbudowała sobie dom…”. Uniwersytet Śląski 1968–2008. Dzieje, dokumentacja, źródła. Red. A. Barciak. Katowice 2008, s. 225.
  3. „Przemiany”. Tygodnik (Katowice–Opole), R 2, 1957, nr 6(18) z dn. 10 II, cyt. za: „Mądrość zbudowała sobie dom…”. Uniwersytet Śląski 1968–2008. Dzieje, dokumentacja, źródła. Red. A. Barciak. Katowice 2008, s. 224–225.
  4. „Słowo Powszechne” nr 36 z dn. 12 II 1959 r., cyt. za: „Mądrość zbudowała sobie dom…”. Uniwersytet Śląski 1968–2008. Dzieje, dokumentacja, źródła. Red. A. Barciak. Katowice 2008, s. 231.
  5. Historia miasta – Katowice miastem mhk.katowice.pl [dostęp 2017-01-20]
  6. Archiwum Państwowe w Katowicach. Komitet Wojewódzki PZPR. Wydział Nauki, Oświaty i Kultury, sygn. 301/XVI/23, k. 75–81, cyt. za: „Mądrość zbudowała sobie dom…”. Uniwersytet Śląski 1968–2008. Dzieje, dokumentacja, źródła. Red. A. Barciak. Katowice 2008, s. 279.
  7. Władze Uniwersytetu Śląskiego. us.edu.pl. [dostęp 2021-08-09].
  8. Informacja z dnia 5 czerwca 2009 r.
  9. Ogólnoświatowy ranking uczelni CSIC
  10. działalność zawieszona
  11. Ośrodek Dydaktyczny w Rybniku. Uniwersytet Śląski. [dostęp 2014-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-16)]. (pol.).
  12. Centrum Studiów Polarnych pionierem w studiach nad lodowcami Arktyki [online], katowice.tvp.pl [dostęp 2017-12-27].
  13. Platforma czasopism naukowych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach [online], journals.us.edu.pl [dostęp 2023-09-29].
  14. a b c d e f g h i Rektorzy UŚ poprzednich kadencji | Uniwersytet Śląski w Katowicach [online], 17 września 2019 [dostęp 2022-09-06] (pol.).
  15. Prof. Ryszard Koziołek rektorem UŚ w kadencji 2020–2024 | Uniwersytet Śląski w Katowicach [online], 28 maja 2020 [dostęp 2022-09-06] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]