Ulrich Salchow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ulrich Salchow

Ulrich Salchow (1908)
Reprezentacja	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1877 Kopenhaga
Data i miejsce śmierci	19 kwietnia 1949 Sztokholm
Konkurencja	Soliści
Zakończenie kariery	1920
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 1908 łyżwiarstwo figurowe (soliści) Mistrzostwa świata złoto Berlin 1911 soliści złoto Davos 1910 soliści złoto Sztokholm 1909 soliści złoto Troppau 1908 soliści złoto Wiedeń 1907 soliści złoto Sztokholm 1905 soliści złoto Berlin 1904 soliści złoto Petersburg 1903 soliści złoto Londyn 1902 soliści złoto Sztokholm 1901 soliści srebro Davos 1900 soliści srebro Davos 1899 soliści srebro Sztokholm 1897 soliści Mistrzostwa Europy złoto Oslo 1913 soliści złoto Berlin 1910 soliści złoto Budapeszt 1909 soliści złoto Berlin 1907 soliści złoto Davos 1906 soliści złoto Davos 1904 soliści złoto Berlin 1900 soliści złoto Davos 1899 soliści złoto Trondheim 1897 soliści brąz Wiedeń 1901 soliści
Multimedia w Wikimedia Commons

Karl Emil Julius Ulrich Salchow (ur. 7 sierpnia 1877 w Kopenhadze, zm. 19 kwietnia 1949 w Sztokholmie) – szwedzki łyżwiarz figurowy, który zdominował konkurencję jazdy solowej mężczyzn na początku XX wieku.

Salchow zwyciężał dziesięciokrotnie w łyżwiarskich mistrzostwach świata w latach 1901–1905 i 1907–1911. Jest to współcześnie trudny do pobicia rekord, który dzieli ze słynną norweską łyżwiarką figurową Sonją Henie. Ponadto Salchow stawał trzykrotnie na drugim miejscu podium mistrzostw świata. Jest on również dziewięciokrotnym mistrzem Europy (1898-1900, 1904, 1906-1907, 1909-1910, 1913). Gdy łyżwiarstwo figurowe pojawiło się po raz pierwszy podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 1908 z łatwością zdobył tytuł mistrzowski. Ponownie, bez sukcesów, brał udział w igrzyskach w Antwerpii w 1920.

W 1909 r. Ulrich Salchow wykonał podczas zawodów skok wykonywany w jeździe tyłem z wewnętrznej krawędzi łyżwy, po którym wylądował na zewnętrznej krawędzi drugiej łyżwy – skok ten nosi nazwę salchow.

Był mężem dentystki, Anne-Elisabeth Salchow.

Po zakończeniu kariery zawodniczej Salchow nadal działał w sporcie – w latach 1925-1937 był przewodniczącym Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU). Ponadto w latach 1928–1939 był prezesem szwedzkiego klubu sportowego AIK Fotboll.

Zmarł w wieku 71 lat. Został pochowany na cmentarzu Norra begravningsplatsen.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1976^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Ulrich Salchow [online], olympedia.org [dostęp 2023-02-04]  (ang.).