Ulica Piotra Michałowskiego w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Piotra Michałowskiego
Stare Miasto
Ilustracja
Widok na północny wschód, od ul. Czarnowiejskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

210 m

Przebieg
0 m ul. Karmelicka, ul. S. Batorego
110 m ul. J. Kochanowskiego
210 m ul. Czarnowiejska, ul. Dolnych Młynów
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Piotra Michałowskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Piotra Michałowskiego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Piotra Michałowskiego”
Ziemia50°03′57,0″N 19°55′40,0″E/50,065833 19,927778

Ulica Piotra Michałowskiego – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Piasku. Przebiega od ulicy Karmelickiej w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z ulicami Czarnowiejską i Dolnych Młynów[1][2].

Ulicę wytyczono pod koniec XIX wieku. Pierwotnie nazywana była ulicą Graniczną, ze względu na jej położenie na ówczesnych obrzeżach miasta, blisko jego administracyjnych granic. Obecną nazwę ulica uzyskała w 1913 roku. Upamiętnia krakowskiego malarza, Piotra Michałowskiego, fundatora znajdującego się nieopodal, przy ulicy Karmelickiej, Zakładu Św. Józefa dla Osieroconych Chłopców[1][3].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Zabudowę ulicy stanowią przeważnie powstałe w latach 90. XIX i na początku XX wieku kamienice czynszowe w stylach historyzujących[1][4].

  • ul. Michałowskiego 1 (ul. Karmelicka 44) – Kamienica. Projektowali Tadeusz Stryjeński, Józef Pokutyński, 1895.
  • ul. Michałowskiego 2 (ul. Karmelicka 42) – Kamienica w stylu eklektycznym. Projektował Władysław Ekielski, ok. 1895.
  • ul. Michałowskiego 3 – Kamienica w stylu historyzmu o dekoracji fasady nawiązującej do form tzw. „renesansu północnego”. Projektował Kazimierz Zieliński, 1898–1899.
  • ul. Michałowskiego 4 – Kamienica o cechach architektury neogotyckiej. Projektował Kazimierz Zieliński, 1903–1904.
  • ul. Michałowskiego 5 – Kamienica w stylu historyzmu. Projektował Aleksander Biborski, 1895.
  • ul. Michałowskiego 6 – Kamienica w stylu secesyjnym. Projektował Beniamin Torbe, 1905.
  • ul. Michałowskiego 7 – Kamienica w stylu historyzmu. Projektował Ignacy Hercok, 1896.
  • ul. Michałowskiego 8–10 – Kamienica, wzniesiona dla Maurycego i Amalii Waldmannów. Projektował Beniamin Torbe, 1899–1900. Od 1901 roku kamienica mieściła filię CK Szkoły Realnej, obecnie szkoła podstawowa.
  • ul. Michałowskiego 9 (ul. Kochanowskiego 9) – Kamienica w stylu historyzmu, wzniesiona w latach 1899–1901 dla A. Czarnowskiego (inicjały wplecione w balustradę balkonu). W późniejszym czasie budynek stanowił własność Zofii i Ludwika Piotrowiczów, w testamencie zapisany Uniwersytetowi Jagiellońskiemu. Klatkę schodową kamienicy zdobią malowidła „pompejańskie”.
  • ul. Michałowskiego 11 (ul. Kochanowskiego 8) – Kamienica w stylu historyzmu. Wzniesiona w 1895 roku.
  • ul. Michałowskiego 12 (ul. Kochanowskiego 7) – Kamienica. Projektował Kazimierz Zieliński, 1902. Obecnie budynek Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, siedziba Wydziału Nauk o Zdrowiu.
  • ul. Michałowskiego 13 – Kamienica w stylu historyzmu o rzeźbionej dekoracji fasady, wzniesiona dla J. Kozika. Projektował Karol Scharoch, 1895.
  • ul. Michałowskiego 14 (ul. Kochanowskiego 6) – Kamienica, wzniesiona na początku XX wieku, o surowej, modernistycznej fasadzie z dekoracją z białych cegieł. Pierwotnie siedziba CK Głównego Urzędu Podatków i CK Ewidencji Katastru.
  • ul. Michałowskiego 15 – Kamienica w stylu historyzmu. Wzniesiona ok. 1898 roku. Poddasze kamienicy zostało przebudowane wg projektu Józefa Pokutyńskiego na pracownię malarską, użytkowaną m.in. przez Stanisława Górskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 610–611. ISBN 83-01-13325-2.
  2. Mapy Google. Mapy Google. [dostęp 2022-05-11].
  3. Garbary: Przewodnik. Wyd. II. Kraków: vis-à-vis/Etiuda, 2015, s. 67. ISBN 978-83-7998-047-5.
  4. Gminna ewidencja zabytków - Kraków. [w:] www.bip.krakow.pl [on-line]. [dostęp 2022-05-11].