French
DeutschUlica Kamienne Schodki w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Stare Miasto | |||||||||||||||||||
 Ul. Kamienne Schodki od ul. Brzozowej w kierunku Krzywego Koła | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Długość | 105 m | ||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||
 52°15′01,7″N 21°00′44,4″E/52,250472 21,012333 | |||||||||||||||||||
Ulica Kamienne Schodki – ulica w Warszawie na Starym Mieście, w dzielnicy Śródmieście.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wyłożona kamiennymi stopniami uliczka biegnie od ul. Krzywe Koło do ul. Brzozowej (górny, starszy odcinek) i dalej, z przesunięciem osi do ul. Bugaj (dolny odcinek, zabudowany w XVIII wieku). Łączy wyżej położoną część Starego Miasta z niżej położonym terenem nad Wisłą. Pierwsza wzmianka o ulicy pochodzi z 1527 r. Kamienne Schodki dawniej prowadziły do Furty Białej[1], znajdującej się w murach obronnych miasta, a dalej do Wisły. Ulica była wykorzystywana do noszenia wody z rzeki.
W XVII wieku nazywana była Na Schodkach, w XVIII wieku Schodki, a od końca XVIII wieku Kamienne Schodki (co miało być podkreśleniem zastąpienia drewnianych stopni kamiennymi). Nazywano ja także: Przechodnią, Ciasną lub Pieszą[2].
W grudniu 1806 r. z ulicy Kamienne Schodki Napoleon Bonaparte w towarzystwie księcia Józefa Poniatowskiego oglądał Wisłę[3]. Ulica zabudowana była dwoma domami i kamienicą. W XIX i XX wieku stanowiła miejsce, które często odwiedzali artyści.
Zniszczone podczas II wojny światowej budynki w części odbudowano (1952–1962). Rozluźniono wówczas zabudowę pomiędzy ulicami Brzozową a Bugaj[4]. Podczas prac remontowych natrafiono m.in. na fundamenty kamienicy z XVIII wieku oraz stary rynsztok. Współcześnie pierzeje ulicy są bocznymi elewacjami kamienic pod adresami: Rynek Starego Miasta 26, ul. Krzywe Koło 2 oraz ul. Brzozowa 29.
W 2002 przeprowadzono remont ulicy między ulicami Brzozową a Bugaj. 78 stopni schodów wymieniono na nowe, wykonane z szarego granitu. Wymieniono też drewniane poręcze, żelazne kraty, furtki oraz w niektórych miejscach mur oporowy wzdłuż ulicy (część muru wzmocniono). Dodatkowo mur obłożono jasnymi płytami piaskowca[5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Kamienne Schodki w 1869 widziane z ul. Bugaj -
Maksymilian Gierymski, Ulica Kamienne Schodki w Warszawie (1870–1872) -
Kamienne Schodki w latach 60. XX wieku
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W XVI wieku Furtę Białą nazywano Rybacką lub Wiślaną. W 1560 r. bramę, pełniącą funkcję wjazdowej, przebudowano i przystosowano do ruchu pieszego, w XIX wieku rozebrano.
- ↑ Encyklopedia Warszawy podaje jeszcze inne nazwy tej uliczki: Na Rybitwy, Schodki nad Wisłę idące, Uliczka do Fortki, Na Schodkach.
- ↑ Franciszek Sobieszczański wzmiankuje w dziele o Warszawie, że Napoleon Bonaparte będąc na Rynku Starego Miasta chciał zobaczyć dojście do rzeki oglądanej z Zamku: „Nie zraził się przykrym przejściem i szedł ku Wiśle tym brudnym ustroniem, o którym sprawiedliwe, acz niepochlebne wyrzekł zdanie”. Kamienne Schodki, www.stare-miasto.com (dostęp: 3 maja 2008).
- ↑ Urzykowski, Kamienne Schodki jak nowe, http://miasta.gazeta.pl] (dostęp: 3 maja 2008).
- ↑ Tomasz Urzykowski, Kamienne Schodki jak nowe, http://miasta.gazeta.pl (dostęp: 3 maja 2008)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1964, s. 73.
- Encyklopedia Warszawy. Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa 1994, s. 313. ISBN 83-01-08836-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalne widoki ulicy w bibliotece Polona