Ulica Jana Sobieskiego w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Jana Sobieskiego
Stare Miasto
Ilustracja
Widok od południa, od ul. Batorego.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Długość

210 m

Przebieg
0 m ul. S. Batorego
80 m ul. Kremerowska
150 m ul. Jana Sobieskiego (boczna)
210 m ul. H. Siemiradzkiego
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Sobieskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Sobieskiego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Sobieskiego”
Ziemia50°04′06,0″N 19°55′51,0″E/50,068333 19,930833
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Jana Sobieskiego[1] – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Piasku[2]. Łączy ulicę Stefana Batorego na południu z ulicą Henryka Siemiradzkiego na północy[3].

Ulica została wytyczona w 1887 roku. Nazwę otrzymała w 1890 roku[2].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Zabudowa ulicy pochodzi w większości z lat 90. XIX wieku i początku XX wieku. Stanowią ją przeważnie kamienice czynszowe pozbawione funkcji handlowych, z wyjątkiem budynków na skrzyżowaniach z ulicami Kremerowską i Siemiradzkiego[2][4].

Wzdłuż bocznej uliczki, odchodzącej od ulicy Sobieskiego, w latach 1911–1912 zrealizowano zespół pięciu budynków mieszkalnych (pierwotnie projekt przewidywał realizację osiedla złożonego z siedmiu budynków w prostokątnym obwodzie owej uliczki) według projektu Ignacego Wentzla. W skład zespołu wchodzą cztery kamienice o fasadach w stylu malowniczego historyzmu, neogotyku lub neorenesansu. Kamienica przy ulicy Sobieskiego 14 mieściła w pierwszych dekadach XX wieku siedzibę drukarni czasopisma „Sztuka”. Na elewacji kamienicy od strony ulicy Sobieskiego zachował się napis „Drukarnia Sztuka Administracja Wydawnictwa”. Kamienice przy ulicy Sobieskiego 16a i 16b posiadają dekorację fasad nawiązującą do form gotyku małopolskiego, kamienica nr 16c z kolei fasadę o formach neogotyckich i neorenesansowych. Obiekt przy ulicy Sobieskiego 18 to wolnostojąca willa z ogrodem, również będąca elementem zespołu, zrealizowana wcześniej – w latach 1908–1909[2].

  • ul. Sobieskiego 1 Kamienica (proj. Józef Pokutyński, 1906–1907)
    ul. Sobieskiego 1
    Kamienica (proj. Józef Pokutyński, 1906–1907)
  • ul. Sobieskiego 3 Kamienica (proj. Jan Orłoński (?), 1905)
    ul. Sobieskiego 3
    Kamienica (proj. Jan Orłoński (?), 1905)
  • ul. Sobieskiego 5 Zabytkowa kamienica
    ul. Sobieskiego 5
    Zabytkowa kamienica
  • ul. Sobieskiego 6 Kamienica (1909–1910)
    ul. Sobieskiego 6
    Kamienica (1909–1910)
  • ul. Sobieskiego 8 (ul. Kremerowska 2) Kamienica (proj. Henryk Lamensdorf, 1913)
    ul. Sobieskiego 8 (ul. Kremerowska 2)
    Kamienica (proj. Henryk Lamensdorf, 1913)
  • ul. Sobieskiego 9–13 Gmach II Liceum Ogólnokształcącego (proj Józef Sare, 1893–1897).
    ul. Sobieskiego 9–13
    Gmach II Liceum Ogólnokształcącego (proj Józef Sare, 1893–1897).
  • ul. Sobieskiego 10–12 Kamienice (proj. Wacław Krzyżanowski i Józef Pakies, 1907)
    ul. Sobieskiego 10–12
    Kamienice (proj. Wacław Krzyżanowski i Józef Pakies, 1907)
  • ul. Sobieskiego 17 Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1890–1891)
    ul. Sobieskiego 17
    Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1890–1891)
  • ul. Sobieskiego 19 Kamienica (proj. Aleksander Biborski, 1897)
    ul. Sobieskiego 19
    Kamienica (proj. Aleksander Biborski, 1897)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Alfabetyczny wykaz ulic Miasta Krakowa. 2005-01-26 (akt.). [dostęp 2022-04-17].
  2. ↑ a b c d Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 907–908. ISBN 83-01-13325-2.
  3. ↑ Mapy Google. Mapy Google. [dostęp 2022-04-17].
  4. ↑ Gminna ewidencja zabytków - Kraków. [w:] www.bip.krakow.pl [on-line]. [dostęp 2022-04-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulica_Jana_Sobieskiego_w_Krakowie&oldid=73537508”