USS Mount Whitney (LCC-20) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Mount Whitney (LCC-20)

USS Mount Whitney (LCC-20) w pobliżu Krety, 2008
Klasa	okręt dowodzenia
Typ	Blue Ridge
Historia
Stocznia	Newport News Shipbuilding
Położenie stępki	8 stycznia 1969
Wodowanie	8 stycznia 1970
US Navy
Wejście do służby	16 stycznia 1971
Los okrętu	w służbie
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	18 400 t (pełna)
Długość	194,0 m
Szerokość	32,9 m
Zanurzenie	8,8 m
Napęd
1 turbina parowa, 1 śruba
Prędkość	23 węzły
Uzbrojenie
2 systemy CIWS Phalanx, 2 armaty automatyczne Bushmaster kalibru 25 mm, 4 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm
Wyposażenie lotnicze
1 śmigłowiec
Załoga	606, w tym: 146 (personel cywilny), 460 (personel US Navy),
Multimedia w Wikimedia Commons

USS Mount Whitney (LCC-20) – amerykański okręt dowodzenia typu Blue Ridge, pierwszy okręt należący do United States Navy noszący nazwę pochodzącą od szczytu górskiego Mount Whitney.

Stępka okrętu została położona 8 stycznia 1969 roku w stoczni Newport News Shipbuilding. Wodowanie miało miejsce 8 stycznia 1970 roku. Okręt został oddany do służby 16 stycznia 1971 roku i pozostaje w niej do dzisiaj.

USS „Mount Whitney” jest okrętem flagowym VI Floty Stanów Zjednoczonych, operującej w rejonie Morza Śródziemnego. Portem macierzystym okrętu jest włoskie miasto Gaeta.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• USS Mount Whitney. U.S. Navy. [dostęp 2014-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)]. (ang.).
• USS Mount Whitney (LCC 20). NavyBuddies.com. [dostęp 2014-05-03]. (ang.).