French
DeutschUSS Fort Worth (LCS-3) – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | Marinette Marine; |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 US Navy | |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu | aktywny |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 3500 ton |
| Długość | 118 m |
| Szerokość | 17,7 m |
| Zanurzenie | 3,9 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny gazowe Rolls-Royce MT30 96 550 KM (72 MW) 2 silniki diesla Fairbanks Morse Colt-Pielstick 16PA6B STC 17 160 KM (12,8 MW), 4 pędniki Rolls Royce Kamewa 153SII | |
| Prędkość | 50 węzłów |
| Zasięg | 1500 Mm przy 50 węzłach |
| Uzbrojenie | |
| torpedy Mark 50 Barracuda; wyrzutnia MK 31 Mod 0 RAM działo Mk 110 57 mm Mod RIM-116 Rolling Airframe Missile 3 karabiny maszynowe MK 26 Mod 17,5 cala Unmanned Underwater Vessels Unmanned Surface Vessels Moduły: Mine Warfare (MIW), Anti-submarine Warfare (ASW), Surface Warfare (SUW) | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 2 helikoptery MH-60R/S lub MH-60R/S i VTUAV | |
| Załoga | 15 do 20 członków załogi stałej |
USS Fort Worth (LCS-3) – amerykański okręt do walki w strefie przybrzeżnej typu Freedom, drugi okręt tego typu. Okręt jako pierwszy w historii US Navy otrzymał imię teksańskiego miasta Fort Worth.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Stocznia Marinette Marine zamówienie na drugą jednostkę typu Freedom otrzymała 23 marca 2009 roku. Wcześniej, bo 6 marca 2009 roku ogłoszono, jaką nazwę będzie nosiła nowa jednostka. Uroczyste rozpoczęcie budowy miało miejsce 19 lipca 2009 roku. W momencie wodowania 4 grudnia 2010 roku okręt był gotowy w osiemdziesięciu procentach. Próby morskie które odbywały się na Jeziorze Michigan i zakończyły 24 października 2011 roku. Najważniejszą zmianą w porównaniu do USS „Freedom” było wydłużenie kadłuba, co zwiększyło prędkość okrętu i zmniejszyło jego zużycie paliwa. Wejście do służby okrętu nastąpiło 22 września 2011 roku. W styczniu 2015 roku „Fort Worth” został skierowany na wody wokół Półwyspu Koreańskiego w celu przeciwdziałania zagrożeniu ze strony min stawianych przez marynarkę wojenną Korei Północnej.
Budowa okrętu[edytuj | edytuj kod]
Modułowa konstrukcja okrętu pozwala w zależności od potrzeb przystosować go do misji przeciwminowych, przeciwpodwodnych (ZOP), zwalczania jednostek nawodnych, bądź też wsparcia jednostek lądowych i operacji sił specjalnych. Zastosowanie zaawansowanych technologii łączności pozwala na szybką wymianę informacji taktycznej z przedstawicielami innych rodzajów sił zbrojnych.