USS Cavalla (SS-244) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Cavalla (SS-244)
Klasa	okręt podwodny
Typ	Gato
	Historia
Wodowanie	14 listopada 1943
	US Navy
Wejście do służby	29 lutego 1944
Los okrętu	okręt-muzeum (21 stycznia 1971)
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 1526 ton standardowych; 2424 ton standardowych
Długość	95,02 metra
Szerokość	8,31 metra
Zanurzenie testowe	91 metrów (300 stóp)
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
	Napęd
	4 generatory napędzane silnikami Diesla 5400 shp, 4 silniki elektryczne 2700 shp, 2 śruby
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 20,25 węzła; 8,75 węzła
Zasięg	11.000 Mm @ 10 węzłów (pow.); 96 Mm @ 2 węzły (zan.)
	Uzbrojenie
	24 torpedy Mk. XIV i Mk. 18, 1 działo 127 mm; 1 x plot. 40 mm, 2 x plot. 20 mm
Wyrzutnie torpedowe	10 x 533 mm (6 dziób, 4 rufowa)
Załoga	6 oficerów; 54 podoficerów i marynarzy

USS Cavalla (SS-244) – amerykański okręt podwodny typu Gato, pierwszego masowo produkowanego wojennego typu amerykańskich okrętów podwodnych. Wsławił się zatopieniem lotniskowca „Shōkaku” 19 czerwca 1944 roku podczas bitwy na Morzu Filipińskim. Wyciągnięty z wody okręt-muzeum Galveston stanu Teksas.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.
Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 304. ISBN 1-8510-9563-2.