USS Alligator (1862) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Projekt | |
Historia | |
Stocznia | |
US Navy | |
Wejście do służby | czerwiec 1862 |
Zatonął | 2 kwietnia 1863 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 14 metrów |
Szerokość | 1,37 metra |
Zanurzenie testowe | 2,1 metra |
Napęd | |
ręczny | |
Prędkość | 4 węzły |
Uzbrojenie | |
miny magnetyczne | |
Załoga | 12 oficerów i marynarzy |
USS Alligator – pierwszy okręt podwodny oficjalnie przyjęty do służby w United States Navy. „Alligator” zwodowany został 30 kwietnia 1862 roku w stoczni Neafie & Levy w Filadelfii, gdzie został wybudowany według projektu Francuza Brutusa de Villeroia. Przyjęcie do służby w marynarce amerykańskiej miało miejsce w czerwcu 1862 roku, jednak już 2 kwietnia 1863 roku okręt zatonął podczas sztormu. Okręt, jako pierwszy w historii, wyposażony był w unikatowy system puryfikacji powietrza konstrukcji de Villeroia, którego sposób konstrukcji pozostaje tajemnicą z powodu braku projektów i śmierci konstruktora.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-8510-9563-2.
- Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.