Tymona – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tymona^[1]  — imię żeńskie pochodzenia greckiego, żeński odpowiednik imienia Tymon, utworzonego od greckich imion złożonych typu Tymoteusz — po odrzuceniu drugiego członu imienia — za pomocą przyrostka -ōn^[2]. W dawnych źródłach polskich (od 1492 roku) występowała w Polsce Tymka, a także wschodniosłowiańskiego Tyszka (od 1388 r.^[3] ), utworzona od pierwszego członu imienia Tymoteusz^[4] .

Tymona imieniny obchodzi 28 lipca, jako wspomnienie św. Tymona, ucznia apostolskiego^[5] .

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław, Warszawa, Kraków: Ossolineum, 1993. ISBN 83-04-03860-9.
• Henryk Fros, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004. ISBN 83-7318-376-0.
• Maria Malec: Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 2: Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1995. ISBN 83-85579-68-0.
• Kazimierz Rymut: Słownik imion współcześnie w Polsce używanych. Kraków: 1995. ISBN 83-85579-13-3.
• Witold Taszycki: Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 5 z. 3 (Śmigaj-Uznanic(s)ki). Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: 1980.