Trzebiemysł – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trzebiemysł, Trzebomysł – staropolskie imię męskie, złożone z członów Trzebie- ("czyszczenie, trzebienie, ofiara") i -mysł ("myśleć")[1]; według innej interpretacji, odnoszącej człon Trzebie- do scs. trěba ("sprawa, ofiara") i po-trěba ("potrzeba") mogło ono oznaczać "tego, którego potrzebą jest myślenie", "myślącego, mądrego"[2].

Trzebiemysł imieniny obchodzi 16 maja.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
  2. Z. Kaleta, Świat ludzkich wartości odzwierciedlony w nazwach własnych osób (imiona staropolskie z członem Dobr(o)- na tle indoeuropejskim i wartości w nich wyrażone), [w:] Slavia Occidentalis t. 54 (1997), Poznań 1997