Trzęsidłowce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trzęsidłowce
	; Nostoc pruniforme
	Systematyka
Domena	bakterie
Typ	sinice
Klasa	Cyanophyceae
Podklasa	Hormogoneae
Rząd	Nostocales
	Nazwa systematyczna
	Nostocales ; Cavalier-Smith, 2002
	Systematyka w Wikispecies

Trzęsidłowce (Nostocales) – rząd sinic. Trychomy 1 rzędu mają rozgałęzienia pozorne lub nie mają żadnych rozgałęzień. Okryte są pochwą.

Występują zarodniki nieprzetrwalne (wszystkie rodzaje spor, w tym hormogonia) i przetrwalne czyli akinety.

W przeciwieństwie do niektórych innych tradycyjnie wyróżnianych grup sinic, badania molekularne wykazują, że Nostocales to takson monofiletyczny^[1].

Dzięki obecności heterocyst wielu przedstawicieli jest zdolnych do diazotrofii i wzrostu w środowisku ubogim w formy azotu typowo przyswajalne dla organizmów. To z kolei jest wykorzystywane przez żyjące z nimi w symbiozie inne organizmy. Niektórzy przedstawiciele (z rodzaju trzęsidło) wchodzą w skład porostów. Inni żyją endosymbiotycznie wewnątrz sagowców, wątrobowców czy paproci. Wiązanie azotu cząsteczkowego przez Anabaena azollae współżyjącą z wodną paprocią Azolla pozwala na stosowanie tego układu jako zielonego nawozu na polach ryżowych^[2].

Wiele (zwłaszcza z rodzaju Anabaena) żyje w planktonie, jako glony nitkowate, nierzadko osiągając dominującą pozycję i doprowadzając do zakwitów.

Niektóre gatunki, np. Raphidiopsis raciborskii, wytwarzają toksyny sinicowe^[3].

Wybrani przedstawiciele:

Anabaena
Aphanizomenon
Calothrix
Cylindrospermum
Cylindrospermospsis
Nodularia
trzęsidło – Nostoc

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ M. K. Litvaitis. A molecular test of cyanobacterial phylogeny: inferences from constraint analyses. „Hydrobiologia”. 468, s. 135–145, 2002. Kluwer Academic Publishers. ISSN 0018-8158.
↑ January Weiner: Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999. ISBN 83-01-12668-X.
↑ IkukoI. Ohtani IkukoI., Richard E.R.E. Moore Richard E.R.E., Maria T.C.M.T.C. Runnegar Maria T.C.M.T.C., Cylindrospermopsin: a potent hepatotoxin from the blue-green alga Cylindrospermopsis raciborskii, „Journal of the American Chemical Society”, 114 (20), 1992, s. 7941–7942, DOI: 10.1021/ja00046a067, ISSN 0002-7863 [dostęp 2023-10-18] (ang.).

[1] M. K. Litvaitis. A molecular test of cyanobacterial phylogeny: inferences from constraint analyses. „Hydrobiologia”. 468, s. 135–145, 2002. Kluwer Academic Publishers. ISSN 0018-8158.

[2] January Weiner: Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999. ISBN 83-01-12668-X.

[3] IkukoI. Ohtani IkukoI., Richard E.R.E. Moore Richard E.R.E., Maria T.C.M.T.C. Runnegar Maria T.C.M.T.C., Cylindrospermopsin: a potent hepatotoxin from the blue-green alga Cylindrospermopsis raciborskii, „Journal of the American Chemical Society”, 114 (20), 1992, s. 7941–7942, DOI: 10.1021/ja00046a067, ISSN 0002-7863 [dostęp 2023-10-18] (ang.).

[1]

[2]

[3]