Tramwaje w Luksemburgu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tramwaje w Luksemburgu
tramwaj
logo
Ilustracja
Urbos 3 na linii T1 w 2021 roku
Państwo

 Luksemburg

Lokalizacja

Luksemburg

Liczba linii

1[1]

Lata funkcjonowania

1875–1964
od 2017

Infrastruktura
Długość sieci

8,5 km (plan)[2]

Strona internetowa

Tramwaje w Luksemburgusystem transportu tramwajowego działający w mieście Luksemburg w latach 1875–1964 oraz od roku 2017[2].

Pojazd #29 na linii 10 w 1964 roku

Tramwaje w Luksemburgu uruchomiono w 1875 r.[3]. Elektryfikacja nastąpiła w 1908 r. Sieć była sukcesywnie rozbudowywana, osiągając w latach 30. XX w. 31 km długości, obsługiwanych przez 10 linii. Likwidację sieci rozpoczęto w 1952 r. z powodu wzrastającego ruchu samochodowego oraz licznych odcinków jednotorowych[4]. W 1964 r. zakończono kursowanie tramwajów i zastąpiono je siecią autobusów[3].

W latach 90. XX w. rozpoczęto planowanie odbudowy sieci tramwajowej, a w roku 2007 powołano spółkę LuxTram do realizacji inwestycji. Prace przygotowawcze ruszyły w 2015 r., a w lipcu 2016 r. rozpoczęto właściwe prace budowlane[4]. Dostawę taboru i jazdy testowe zaplanowano na początek 2017 r., a ukończenie robót budowlanych i oddanie trasy do użytku na połowę tego samego roku. Pierwszy, długi na 6,4 km odcinek miał połączyć główną stację kolejową i Place de l’Étoile z obszarami wystawienniczymi LuxExpo w dzielnicy Kirchberg[5] i miał liczyć 14 przystanków. Dalsze plany zakładały wydłużanie linii na północ, do dzielnicy Cloche d’Or, a także na wschód, do lotniska Findel[6], docelowa długość sieci to 16 km[3]. W maju 2015 rozstrzygnięto przetarg na dostawę 21 niskopodłogowych pojazdów, wygrała oferta firmy CAF[5].

W grudniu 2017 r. uruchomiono pierwszy odcinek o długości 3,6 km przez dzielnicę europejską (od Luxexpo do Rout Breck-Pafendall) i liczący osiem przystanków. W lipcu kolejnego roku uruchomiono odcinek o długości 1,6 km z trzema przystankami, łącząc dzielnicę Kirchberg z centrum miasta. Kolejny odcinek do dworca kolejowego uruchomiono w 2020 r. Na planowanej sieci o długości 16 km i 24 przystanków. 3,6 km trasy w centrum jest pozbawione sieci trakcyjnej[4], tramwaje pokonują go dzięki akumulatorom oraz indukcyjnemu ładowaniu na przystankach.

W roku 2022 wybudowano trasę do tymczasowej pętli Lycée Bouneweg. Planuje się dalsze wydłużenie z obu końców istniejącej linii oraz budowę dwóch odgałęzień[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tramwaj pojedzie ulicami Luksemburga. ZDG TOR Sp. z o.o., 2014-06-09. [dostęp 2014-06-10]. (pol.).
  2. a b c Przemysław Farsewicz: Luksemburg wzbogaci się o nowe linie tramwajowe. transport-publiczny.pl, 2024-04-01. [dostęp 2024-04-01]. (pol.).
  3. a b c Łukasz Pastor, Powstaje pierwsza linia tramwajowa w Luksemburgu [online], transport-publiczny.pl [dostęp 2016-07-27].
  4. a b c Tramwaje wróciły do Luksemburga we francuskim stylu – Transport Publiczny [online], transport-publiczny.pl [dostęp 2018-12-17].
  5. a b Tramwaje wracają do Luksemburga. Pojazdy dostarczy CAF, Transport Publiczny 20 maja 2015
  6. Łukasz Pastor, Luksemburg. Tramwaj coraz bliżej [online], transport-publiczny.pl, 14 lutego 2017 [dostęp 2017-02-20] (pol.).