French
DeutschTraktat w Valençay – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Zamek w Valençay | |||
| Data | 11 grudnia 1813 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Przyczyna | |||
| Strony traktatu | |||
| |||
Traktat w Valençay – traktat pokojowy podpisany 11 grudnia 1813 we francuskiej miejscowości Valençay przez cesarza Napoleona Bonaparte jako konsekwencja porażki w wojnie na Półwyspie Iberyjskim. Dokument został przygotowany 8 grudnia przez Antoine’a René Mathurina i José Miguela de Carvajal y Manrique, reprezentujących hiszpańską koronę i francuskie imperium[1]. Napoleon uznał w nim króla Ferdynanda VII za prawowitego władcę Hiszpanii[2] i uwolnił go z niewoli w zamku w Valençay, gdzie przebywał od 1808[1]. Traktat nie wszedł w życie w Hiszpanii, gdyż nie został uznany przez Kortezy i Radę Regencyjną[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b David Gates: The Spanish Ulcer: A History of the Peninsular War. Da Capo Press, 2001. ISBN 0-306-81083-2.
- ↑ Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wrocław: Ossolineum, 2002, s. 247-251. ISBN 83-04-04629-6.
- ↑ Elizabeth Longford: Wellington: The Years of The Sword. New York: Harper and Row Publishers, 1969.