Trójkąt Weimarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trójkąt Weimarski

niem. Weimarer Dreieck
fr. Triangle de Weimar

Język roboczy	polski francuski niemiecki
Członkowie	Polska Francja Niemcy
Utworzenie	28–29.08.1991 w Weimarze
Multimedia w Wikimedia Commons

Trójkąt Weimarski (franc: Triangle de Weimar; niem: Weimarer Dreieck), właściwie Komitet Wspierania Współpracy Francusko-Niemiecko-Polskiej – format współpracy trójstronnej, utworzony w dniach 28–29 sierpnia 1991 roku w niemieckim Weimarze przez ministrów spraw zagranicznych trzech państw europejskich: Polski, Niemiec i Francji. Jego celem jest rozwój, dialog i wielopoziomowa kooperacja pomiędzy tymi państwami^[1].

W ramach Trójkąta Weimarskiego odbywają spotkania na szczeblu przywódców państw, przedstawicieli parlamentów i ministrów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Trójkąt Weimarski powstał w niemieckim Weimarze podczas spotkania, które odbyło się w dniach 28–29 sierpnia 1991. W spotkaniu wzięli udział ówcześni Ministrowie Spraw Zagranicznych: Krzysztof Skubiszewski (Polska), Roland Dumas (Francja) i Hans-Dietrich Genscher (Niemcy). Idea poszerzenia współpracy francusko-niemieckiej o Polskę wyszła od Genschera, który wcześniej dał się poznać jako skuteczny polityk działający na rzecz Ponownego zjednoczenia Niemiec^[2]. Jego pomysłem było też wskazanie Weimaru jako miejsca inauguracyjnego spotkania, ponieważ miasto było usytuowane w dopiero co przyłączonych do reszty Niemiec Niemczech Wschodnich^[3]. Data również była symboliczna, ponieważ była to data urodzin Goethego, który zmarł w Weimarze.

Stoimy przed niepowtarzalną szansą budowy nowej Europy, za którą wszyscy ponosimy odpowiedzialność, w duchu ludzkiej solidarności, świadomi splatania się naszych losów, opierając się na dziedzictwie wspólnych wartości. Naturalne dążenie wszystkich narodów do demokracji, dobrobytu i bezpieczeństwa może zostać trwale urzeczywistnione jedynie dzięki wspólnemu wysiłkowi całej Europy.

^{cytat z oświadczenia ministrów spraw zagranicznych Francji, Niemiec i Polski w sprawie przyszłości Europy, Weimar, 29 sierpnia 1991 r.[4]}

Fundamentalnym celem powstania Trójkąta było jak najszybsze i najskuteczniejsze zintegrowanie Polski z resztą Europy Zachodniej poprzez m.in. doprowadzenie do przyjęcia Polski do NATO i Unii Europejskiej. Gdy obydwa punkty zostały spełnione Trójkąt stopniowo przekształcił się w kluczową platformę trójstronnej kooperacji, której formuła ulegała coraz większemu wzbogaceniu o nowe aspekty m.in. międzykrajowe konsultacje, wypracowywanie wspólnych stanowisk, współpraca kulturalna i naukowa^[5]. W 2010 roku odbyło się pierwsze spotkanie prezydiów izb niższych parlamentów państw Trójkąta Weimarskiego^[6]. Przykładem jest kooperacja między województwem śląskim, francuskim regionem Nord Pas-de-Calais i niemieckim krajem związkowym Nadrenia-Północna Westfalia^[7]. Druga dekada XXI wieku przyniosła ograniczenie aktywności formatu weimarskiego, także z powodów różnic stanowisk i napięć w relacjach między państwami^[8]. Do ponownej aktywizacji Trójkąta Weimarskiego doszło po 2022 roku w kontekście rosyjskiej agresji na Ukrainę^[9]

Od roku 2006 przyznawane są Nagrody im. Adama Mickiewicza za zasługi na rzecz pojednania i współpracy polsko-niemiecko-francuskiej^[10].

Charakterystyka państw[edytuj | edytuj kod]

	Państwo	Stolica	Powierzchnia (km²)	Ludność	PKB per capita (USD) (2022)	PKB w mld (USD) (2022)	Głowa państwa	Od	Szef rządu	Od
	Polska	Warszawa	312 696	37 960 000	18 600	0674	Andrzej Duda	6 sierpnia 2015	Donald Tusk	13 grudnia 2023
	Niemcy	Berlin	357 578	83 019 200	42 500	4291	Frank-Walter Steinmeier	19 marca 2017	Olaf Scholz	8 grudnia 2021
	Francja	Paryż	643 801	67 022 000	44 934	2925	Emmanuel Macron	14 maja 2017	Gabriel Attal	16 maja 2022
	Razem		1 314 075	188 427 200		7 730,2

Spotkania przywódców państw[edytuj | edytuj kod]

^{[11][9][12][13][14][15]}

Lp.	Data	Miejsce	Przedstawiciel Polski	Przedstawiciel Niemiec	Przedstawiciel Francji
	21 września 1993	Gdańsk	Lech Wałęsa	Richard von Weizsäcker	François Mitterrand
1.	21 lutego 1998	Poznań	Aleksander Kwaśniewski	Helmut Kohl	Jacques Chirac
2.	7 maja 1999	Nancy	Aleksander Kwaśniewski	Gerhard Schröder	Jacques Chirac
3.	27 lutego 2001	Hambach an der Weinstraße	Aleksander Kwaśniewski	Gerhard Schröder	Jacques Chirac
4.	9 maja 2003	Wrocław	Aleksander Kwaśniewski	Gerhard Schröder	Jacques Chirac
5.	19 maja 2005	Nancy	Aleksander Kwaśniewski	Gerhard Schröder	Jacques Chirac
6.	5 grudnia 2006	Mettlach	Lech Kaczyński	Angela Merkel	Jacques Chirac
7.	7 lutego 2011	Warszawa	Bronisław Komorowski	Angela Merkel	Nicolas Sarkozy
	6 marca 2013 Spotkanie w formacie Trójkąt Weimarski+Grupa Wyszehradzka	Warszawa	Donald Tusk	Angela Merkel	François Hollande
8.	8 lutego 2022	Berlin	Andrzej Duda	Olaf Scholz	Emmanuel Macron
9.	17 lutego 2023	Monachium	Andrzej Duda	Olaf Scholz	Emannuel Macron
10.	12 czerwca 2023	Paryż	Andrzej Duda	Olaf Scholz	Emannuel Macron
11.	15 marca 2024	Berlin	Donald Tusk	Olaf Scholz	Emmanuel Macron

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• pełna wersja 10-cio punktowego dokumentu założycielskiego z 1991 roku
• Weimarska Grupa Bojowa
• Grupa Wyszehradzka
• Unia Europejska

Przypisy[edytuj | edytuj kod]