Tommy Coyne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tommy Coyne
Pełne imię i nazwisko

Thomas Coyne

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1962
Govan

Wzrost

181 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1983 Clydebank F.C. 80 (38)
1983–1986 Dundee United 62 (9)
1986–1989 Dundee F.C. 89 (50)
1989–1993 Celtic F.C. 105 (43)
1993 Tranmere Rovers 12 (1)
1993–1998 Motherwell F.C. 132 (59)
1998–2000 Dundee F.C. 18 (0)
1999 Falkirk F.C. 8 (1)
2000–2001 Clydebank F.C. 15 (4)
2001 Albion Rovers F.C. 1 (0)
W sumie: 522 (205)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1997  Irlandia 22 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000 Clydebank F.C.
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Thomas „Tommy” Coyne (ur. 14 listopada 1962 w Govan) – irlandzki piłkarz grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Coyne urodził się w Szkocji, a karierę piłkarską rozpoczął w małej drużynie Hillwood Boys Club. Następnie podjął treningi w Clydebank F.C. i w 1981 roku zadebiutował w szkockiej First Division. W Clydebank stał się podstawowym zawodnikiem oraz należał do najlepszych strzelców zespołu i na początku 1984 roku przeszedł do Dundee United. W tej też drużynie zaczął grać w Premier League. W 1984 roku dotarł z Dundee do półfinału Pucharu Mistrzów, a w 1985 do finału Pucharu Szkocji. Latem 1986 zmienił barwy klubowe i przeniósł się do lokalnego rywala, Dundee F.C. W sezonie 1987/1988 został królem strzelców Premier League z 33 golami na koncie, a w Dundee grał do marca 1989.

Następnym klubem w karierze Irlandczyka był Celtic F.C. W jego barwach swój debiut zaliczył 11 marca 1989 w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Heart of Midlothian F.C. W ataku Celticu zaczął występować z Andym Walkerem oraz Dariuszem Dziekanowskim, a następnie także z Charliem Nicholasem. W 1989 roku zdobył z „The Bhoys” Puchar Szkocji, a w sezonie 1990/1991 zdobywając 18 goli drugi raz sięgnął po koronę króla strzelców. W Celticu grał do 1993 roku i dla tego klubu rozegrał 105 meczów oraz strzelił 43 gole.

W 1993 roku Coyne został zawodnikiem angielskiego Tranmere Rovers i przez pół roku grał w Division One. Następnie wrócił do Szkocji i trafił do Motherwell F.C., w którym stał się najskuteczniejszym zawodnikiem i w latach 19931998 zaliczył 59 trafień w Premier League. W 1995 roku został wicemistrzem Szkocji. W latach 19982000 Tommy występował w Dundee F.C., ale nie zdobył żadnego gola, a następnie został piłkarzem Falkirk F.C. z First Division. Karierę kończył jako piłkarz Albion Rovers z Third Division.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1981/82 Clydebank F.C. Szkocja  First Division 31 9
1982/83 Clydebank F.C. Szkocja  First Division 38 18
1983/84 Clydebank F.C. Szkocja  First Division 11 10
1983/84 Dundee United Szkocja  Premier League 18 3
1984/85 Dundee United Szkocja  Premier League 21 3
1985/86 Dundee United Szkocja  Premier League 31 2
1986/87 Dundee F.C. Szkocja  Premier League 20 9
1987/88 Dundee F.C. Szkocja  Premier League 43 33
1988/89 Dundee F.C. Szkocja  Premier League 26 9
1988/89 Celtic F.C. Szkocja  Premier League 7 0
1989/90 Celtic F.C. Szkocja  Premier League 23 7
1990/91 Celtic F.C. Szkocja  Premier League 26 18
1991/92 Celtic F.C. Szkocja  Premier League 39 15
1992/93 Celtic F.C. Szkocja  Premier League 30 3
1992/93 Tranmere Rovers Anglia  Division One 12 1
1993/94 Motherwell F.C. Szkocja  Premier League 26 12
1994/95 Motherwell F.C. Szkocja  Premier League 31 16
1995/96 Motherwell F.C. Szkocja  Premier League 14 4
1996/97 Motherwell F.C. Szkocja  Premier League 27 11
1997/98 Motherwell F.C. Szkocja  Premier League 34 15
1998/99 Dundee F.C. Szkocja  Premier League 16 0
1999/00 Dundee F.C. Szkocja  Premier League 1 0
1999/00 Falkirk F.C. Szkocja  First Division 8 1
2000/01 Albion Rovers Szkocja  Third Division 1 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Irlandii Coyne zadebiutował 25 marca 1992 roku w wygranym 2:1 towarzyskim spotkaniu ze Szwajcarią. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Jacka Charltona do kadry na Mistrzostwa Świata w USA. Był tam podstawowym zawodnikiem i rozegrał trzy spotkania: z Włochami (1:0), z Meksykiem (1:2) i w 1/8 finału z Holandią (0:2). Karierę reprezentacyjną zakończył w 1997 roku, a w drużynie narodowej rozegrał 22 mecze i zdobył 6 goli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]