Tomasz Borowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tomasz Borowski
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1970
Grójec

Obywatelstwo

Polska

Kategoria wagowa

średnia

Klub

Gwardia Warszawa, Walka Zabrze, Polonia Świdnica

Tomasz Borowski (ur. 15 kwietnia 1970 w Grójcu) – bokser, olimpijczyk z Atlanty 1996, wicemistrz świata z Berlina 1995 w kategorii do 75 kg, sześciokrotny mistrz Polski, w mistrzostwach Polski zdobył też 2 srebrne i 1 brązowy medal. W 1994 i 1995 zwyciężył i został uznany za najlepszego zawodnika turniejów im. Feliksa Stamma.

Trenował w klubach Gwardia Warszawa, Walka Zabrze i Polonia Świdnica. Karierę sportową zakończył w wieku 29 lat[1]. Następnie zajął się prowadzeniem firmy spedycyjnej[2].

Żonaty z Beatą. Ojciec Bartosza i Eleny. Mieszka w Chynowie[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • 1990 – 1 miejsce na mistrzostwach Polski w wadze półśredniej
  • 1993 – 1 miejsce w mistrzostwach Polski w wadze średniej
  • 1994 – 1 miejsce w mistrzostwach Polski w wadze średniej
  • 1995 – 2 miejsce na mistrzostwach świata w wadze średniej
  • 1995 – 1 miejsce na mistrzostwach Polski w wadze półciężkiej
  • 1996 – 5–8 miejsce na igrzyskach olimpijskich w wadze średniej
  • 1997 – 1 miejsce w mistrzostwach Polski w wadze półciężkiej
  • 1998 – 1 miejsce w mistrzostwach Polski w wadze półciężkiej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wicemistrz świata w boksie Tomasz Borowski kończy 50 lat: Zabrakło medalu igrzysk [online], sport.interia.pl, 14 kwietnia 2020 [dostęp 2021-01-12].
  2. Piotr Stańczak, Tomasz Borowski, wicemistrz świata w boksie i uczestnik olimpiady mieszka koło Grójca. Wspomina swoje walki [online], Echo Dnia Radomskie, 3 grudnia 2020 [dostęp 2021-01-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]