Tomasz Bonek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tomasz Bonek
Ilustracja
Tomasz Bonek (2021)
Data urodzenia

11 sierpnia 1977

Zawód, zajęcie

dziennikarz, podróżnik, reporter-dokumentalista, pisarz, menedżer mediów

Strona internetowa

Tomasz Bonek (ur. 11 sierpnia 1977) – polski dziennikarz, reporter i dokumentalista, autor książek, manager mediów, podróżnik.

Wieloletni redaktor naczelny portalu Money.pl[1], a także dyrektor wydawniczy redakcji biznesowych Onetu i Ringier Axel Springer Polska (Forbes.pl, Business Insider Polska, Biznes.Onet).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pracę jako dziennikarz rozpoczął pod koniec lat 90. XX wieku w „Gazecie Wrocławskiej”, a następnie w „Słowie Polskim” (stworzył i był kierownikiem działu ekonomicznego redakcji tego dziennika aż do fuzji tytułu z Gazetą Wrocławską). W telewizji TVP Wrocław był współautorem i prowadzącym program BiznesManiak. Jego artykuły publikowane były także w: „Rzeczpospolitej”, „Newsweeku”, „Pulsie Biznesu” i „Press”.

Od 2004 do 2015 roku był redaktorem naczelnym portalu finansowego Money.pl. Tu stworzył od podstaw redakcję serwisu[2], która obecnie jest jednym z największych profesjonalnych zespołów dziennikarskich publikujących w polskim internecie. Odpowiadał też za wizerunek Grupy Money.pl. Kształtował również zawartość magazynów w Grupie Money.pl: iWoman.pl i MenStream.pl, Platine.pl. W lutym 2010 r. objął dodatkowo funkcję prezesa zarządu spółki Interaktywnie.com, należącej do Grupy Money.pl, która wydaje branżowy magazyn poświęcony portalom internetowym i biznesowi w sieci[3]. Spółkę tę przejął od Grupy WP, kiedy ta kupiła 100 proc. udziałów w Money.pl, wówczas też rozstał się z portalem[4].

W 2015 roku, razem z Martą Smagą, założył agencję marketingową TBMS Spółka z o.o., zajmującą się kompleksową realizacją projektów internetowych, w tym zarządzaniem nimi[5]. Jednym z jej pierwszych klientów została Grupa Onet-RASP, gdzie Tomasz Bonek objął stanowisko dyrektora biznesowych redakcji internetowych[6], a jego zadaniem było połączenie newsroomów obu firm i segmentacja produktów medialnych.

Spółka Tomasz Bonek i Marta Smaga była odpowiedzialna za wdrożenie polskojęzycznej wersji globalnego serwisu internetowego Business Insider – ten debiut internetowy roku 2016 został zrealizowany na zlecenie Grupy Onet – RAS Polska.

Tomasz Bonek w 2005 roku napisał książkę – reportaż Przeklęty skarb, opowiadającą o aferach związanych z odkryciem skarbu średzkiego. W 2012 ukazały się dwie kolejne książki Tomasza Bonka. Lubiąż. Mroczne tajemnice opactwa to zbiór reportaży o pechu prześladującym największy w Polsce zabytek architektoniczny, opowiadających o agentach SB szukających w nim skarbów oraz o tajnym, podziemnym ośrodku badawczym jaki prowadzili tu naziści. Kolejna pozycja wydawnicza z 2012 to Biznes w internecie, która ukazała się nakładem Wolters Kluwer. W 2013 ukazały się kolejne biznesowe książki wydane przez to samo wydawnictwo: Biznes na Facebooku i nie tylko... oraz Internet dla seniora[7]. 2014 rok przyniósł kolejną pozycję autorstwa Bonka, wydane przez Wydawnictwo Technol „Miasto skarbów”, czyli drugą po „Przeklętym skarbie” opowieść o klejnotach ze Środy Śląskiej. W 2016 ukazała się pierwsza z serii „Inne strony świata” książka podróżnicza Bonka, zatytułowana „Set Maat – siedlisko prawdy. Wędrówki po Egipcie, Izraelu, Jordanii i Maroku”.

Tomasz Bonek prowadzi zajęcia ze studentami Uniwersytetu Wrocławskiego z przedmiotów: dziennikarstwo internetowe, dziennikarstwo ekonomiczne, redakcja portali internetowych, internet jako narzędzie public relations, reportaż podróżniczy.

Tomasz Bonek jest laureatem nagrody „Ostre Pióro 2004”.

Śledztwa dziennikarskie[edytuj | edytuj kod]

  1. W 2005 roku Tomasz Bonek w serii artykułów publikowanych w dzienniku Słowo Polskie oraz w książce "Przeklęty skarb" (II wydanie pt.: Miasto skarbów) opisał afery związane z odkryciem w Środzie Śląskiej słynnego skarbu. Ujawnił, jak przez zaniedbania urzędników PRL bezpowrotnie zaginęła większa część tego średniowiecznego zabytku[8].
  2. W 2012 roku w książce "Lubiąż. Mroczne tajemnice opactwa) (II wydanie pt.: Lubiąż. Klasztor mrocznych tajemnic) wyjaśnił II-wojenną tajemnicę największego zabytku sakralnego w Polsce - opactwa w Lubiążu. Podczas II wojny światowej Niemcy stworzyli tu tajny ośrodek badawczy zajmujący się radiolokacją, a w klasztornych laboratoriach stworzono prototypy tranzystora, który zrewolucjonizował światową elektronikę[9].
  3. W 2020 roku Tomasz Bonek w książce "Zaginione złoto Hitlera. Bezpieka PRL na tropie skarbu Festung Breslau" ujawnił dokumenty dot. tzw. złota Wrocławia, czyli rzekomych kilkudziesięciu ton złota ukrytych przez uciekających Niemców w Festung Breslau, tym samym rozwiązał zagadkę tzw. złotego pociągu, który miał zostać ukryty pod Wałbrzychem. Opisał też jak SB na polecenia generałów Kiszczaka i Jaruzelskiego w stanie wojennym szukała na Dolnym Śląsku tego skarbu[10].
  4. W 2021 roku w książce "Chemia śmierci. Zbrodnie w najtajniejszym obozie III Rzeszy" przez Tomasza Bonka opisana została tragiczna historia więźniów obozów Dyhernfurth I i II (dziś Brzeg Dolny), w którym Niemcy testowali na więźniach tabun i sarin oraz stworzyli fabrykę tych śmiercionośnych gazów bojowych[11].
  5. W 2022 roku w książce "Demony śmierci. Zbrodniarze z Gross-Rosen" Tomasz Bonek ujawnił, że obozowy lekarz KL Gross-Rosen opracowywał w tym obozie metodę mordowania więźniów zastrzykami z wody utlenionej, benzyny i fenolu, tu też po raz pierwszy, na jeńcach radzieckich, zastosował ją na masową skalę. Po przeniesieniu do Auschwitz i Birkenau Entress i jego współpracownicy zabili w ten sposób około 25 tys. osób[12].
  6. W 2023 roku w książce "Komando śmierci. Ostatnia tajemnica KL Gross-Rosen i Kloster Leubus" wyjaśnił zagadki dotyczące komanda naukowców o kryptonimie "Wetterstelle", które zostało zorganizowane w obozie koncentracyjnym Gross-Rosen na Dolnym Śląsku oraz opisał ich powiązania z badaniami prowadzonymi podczas II wojny światowej w pocysterskim opactwie w Lubiążu. Według tych ustaleń w obu tych lokalizacjach Niemcy prowadzili zaawansowane projekty dotyczące radiolokacji w oparciu o urządzenia działające na falach centymetrowych i prototypach tranzystorów[13].
  7. W wydanej w 2023 roku książce "Ludzie na mydło. Mit, w który uwierzyliśmy" opisał, jak powstał jeden z pierwszych polskich narodowych fake newsów, dotyczący tego, że Niemcy podczas II wojny światowej w obozach koncentracyjnych produkowali mydło z ludzkiego tłuszczu. Ujawnił w niej także, jak Sowieci naciskali na członków komisji badania zbrodni niemieckich - w tym na Zofię Nałkowską - aby po wizytacji instytutu anatomicznego profesora Rudolfa Spannera w Gdańsku wydali komunikat, że była to fabryka mydła z Polaków i Żydów, mimo że nie było na to dowodów. Dopiero po 70 latach okazało się, że w owym instytucie produkcji takiej substancji nie prowadzono, a nawet nie opracowywano takiej technologii, a mydło z tłuszczu ludzkiego powstawało jako produkt uboczny maceracji zwłok, jak to się dzieje nawet dzisiaj przy produkcji preparatów anatomicznych ze zwłok[14].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  1. Ostre pióro 2004 – nagroda dla najlepszego dziennikarza ekonomicznego w internecie[15].
  2. Najlepsza publikacja o tematyce ekonomicznej 2011/2012 w kategorii "Systemy informatyczne w biznesie" dla książki "Biznes w internecie"[16].
  3. Nagrody "Economicus" Dziennika Gazety Prawnej 2012 – nominacja dla książki "Biznes w internecie"[7].

Książki[edytuj | edytuj kod]

  1. Przeklęty skarb, Tomasz Bonek, Wrocław 2005, Bonek&Szewczyk, ISBN 83-922160-0-8.
  2. Lubiąż. Mroczne tajemnice opactwa, Tomasz Bonek, Wrocław 2012, Vanilia, ISBN 83-925760-9-8.
  3. Biznes w internecie, Tomasz Bonek, Marta Smaga, Warszawa 2012, Wolters Kluwer, ISBN 978-83-264-3830-1.
  4. Biznes na Facebooku i nie tylko, Tomasz Bonek, Marta Smaga, Warszawa 2013, Wolters Kluwer, ISBN 978-83-264-4387-9.
  5. Internet dla seniora, Tomasz Bonek, Marta Smaga, Warszawa 2013, Wolters Kluwer, ISBN 978-83-264-3170-8.
  6. Miasto skarbów, Tomasz Bonek, Kraków 2014, Wydawnictwo Technol, ISBN 978-83-60762-53-0.
  7. Lubiąż. Klasztor mrocznych tajemnic. Tomasz Bonek, Poznań 2015, Wydawnictwo Replika, ISBN 978-83-7674-456-8.
  8. Jak zarabiać w internecie, Tomasz Bonek, Marta Smaga, Warszawa 2015, Wolters Kluwer, ISBN 978-83-264-8252-6.
  9. Set Maat – Siedlisko prawdy. Wędrówki po Egipcie, Izraelu, Jordanii i Maroku, Tomasz Bonek, Poznań 2016, Wydawnictwo Replika, ISBN 978-83-7674-532-9.
  10. Zaginione złoto Hitlera. Bezpieka PRL na tropie skarbu Festung Breslau, Tomasz Bonek, Kraków 2020, Znak Horyzont, ISBN 978-83-240-5683-5
  11. Chemia śmierci. Zbrodnie w najtajniejszym obozie III Rzeszy, Tomasz Bonek, Kraków 2021, Znak Horyzont, ISBN 978-83-240-7945-2
  12. Demony śmierci. Zbrodniarze z Gross-Rosen, Tomasz Bonek, Kraków 2022, Znak Horyzont, ISBN 978-83-240-8733-4
  13. Komando śmierci. Ostatnia tajemnica KL Gross-Rosen i Kloster Leubus, Znak Horyzont, ISBN 978-83-240-8843-0
  14. Ludzie na mydło. Mit, w który uwierzyliśmy, Znak Horyzont, ISBN 978-83-240-8876-8

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2019-10-15].
  2. Biznes na biznesie [online], press.pl, 1 grudnia 2014 [dostęp 2015-01-11].
  3. Zarząd [online], Money.pl [dostęp 2013-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-27].
  4. Iga Kołacz, Tomasz Bonek odchodzi z Money.pl i przejmuje Interaktywnie.com [online], press.pl, 15 stycznia 2015.
  5. Tomasz Bonek i Marta Smaga założyli spółkę do projektów internetowych [online], press.pl, 9 czerwca 2015 [dostęp 2015-06-21].
  6. Tomasz Bonek został dyrektorem w Grupie Onet-RASP [online], press.pl, 18 czerwca 2015 [dostęp 2015-06-21].
  7. a b Bonek Tomasz [online], Profinfo.pl [dostęp 2013-12-27].
  8. Tomasz Bonek, Przeklęty skarb : opowieść o klejnotach wartych 100 mln dolarów, które w PRL wyrzucono na śmietnik, Wyd. 1, Wrocław: Szewczyk & Bonek, 2005, ISBN 83-922160-0-8, OCLC 85863917 [dostęp 2022-05-16].
  9. Tomasz Bonek, Lubiąż : mroczne tajemnice opactwa, Wrocław: Agencja Reklamowa Wanilia, 2012, ISBN 978-83-925760-9-9, OCLC 833939464 [dostęp 2022-05-16].
  10. Tomasz Bonek, Zaginione zloto Hitlera : bezpieka PRL na tropie skarbu Festung Breslau, Kraków: Znak Horyzont, 2020, ISBN 978-83-240-5683-5, OCLC 1153275225 [dostęp 2022-05-16].
  11. Tomasz Bonek, Chemia śmierci : zbrodnie w najtajniejszym obozie III Rzeszy, Wydanie I, Kraków 2021, ISBN 978-83-240-7945-2, OCLC 1262767942 [dostęp 2022-05-16].
  12. Tomasz Bonek, Demony śmierci : zbrodniarze z Gross-Rosen, Wydanie I, Kraków: Znak Horyzont, 2022, ISBN 978-83-240-8733-4, OCLC 1336399446 [dostęp 2022-08-21].
  13. Tomasz Bonek, Komando śmierci: ostatnia tajemnica KL Gross-Rosen i Kloster Leubus, Wydanie I, Kraków: Znak Horyzont, 2023, ISBN 978-83-240-8843-0 [dostęp 2023-07-30].
  14. Paulina Dudek, Tomasz Bonek, Zobaczyli coś jakby zgliwiały ser. To było mydło z ludzi. "Produkt uboczny" [online], Gazeta.pl, 14 listopada 2023 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  15. Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2019-10-15].
  16. Biznes w internecie [online], Profinfo [dostęp 2019-10-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]