Tom Courtenay – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tom Courtenay
Ilustracja
Imię i nazwisko

Thomas Daniel Courtenay

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1937
Hull

Zawód

aktor

Współmałżonek

Cheryl Kennedy
(1973–1982; rozwód)
Isabel Crossley
(od 1988)

Lata aktywności

od 1956

Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania)

Sir Thomas Daniel (Tom) Courtenay (ur. 25 lutego 1937 w Kingston upon Hull) – brytyjski aktor teatralny i filmowy.

Laureat Nagrody BAFTA za najlepszy debiut aktorski w roli Colina Smitha w filmie Samotność długodystansowca (1962). Nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Paszy Antipowa w filmie Doktor Żywago (1965) i dla najlepszego aktora pierwszoplanowego jako Norman w dramacie Garderobiany (1983)[1].

W lutym 2001 królowa Elżbieta II nadała mu szlachectwo za 40 lat pracy w kinie i teatrze. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu w Hull[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kingston upon Hull[3], w hrabstwie East Riding of Yorkshire, jako syn Annie Elizy (z domu Quest) i Thomasa Henry’ego Courtenay, malarza łodzi w dokach rybnych w Hull[4]. Uczęszczał do Kingston High School[5], a następnie studiował język angielski na University College London, gdzie nie uzyskał dyplomu[6]. Następnie studiował teatr w Royal Academy of Dramatic Art w Londynie[5].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy trafił na mały ekran jako osoba na ulicy w dramacie BBC Bez miłości (Without Love, 1956) z Billie Whitelaw. Występował na scenie w The Old Vic w przedstawieniach: Mewa Antona Czechowa (1960)[7] jako Konstanty Gawryłowicz Trieplew, Henryk IV, część 1 (1961) w roli Henry’ego Percy’ego i Wieczór Trzech Króli (1961) jako Feste. Wkrótce został obsadzony w tytułowej roli w dramacie Szeregowy Potter (Private Potter, 1962) na podstawie scenariusza Ronalda Harwooda. Za kreację Colina Smitha w dramacie sportowym Tony’ego Richardsona Samotność długodystansowca (The Loneliness of the Long Distance Runner, 1962) wg opowiadania Alana Sillitoe otrzymał Nagrodę BAFTA za najbardziej obiecujący pierwszoplanowy debiut aktorski i nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mar del Plata dla najlepszego aktora[8]. Jako Billy Fisher w komediodramacie Johna Schlesingera Billy kłamca (Billy Liar, 1963) zdobył nominację do Nagrody BAFTA dla najlepszego aktora pierwszoplanowego[8]. Jak trafnie zauważył jeden z krytyków, w rolach tych aktor „o szerokiej, gapiowatej twarzy bezlitośnie karykaturował pseudobuntownicze gesty rówieśników, odmawiając im realnego znaczenia”[9].

Rola szeregowca Arthura Hampa w Josepha Loseya Za króla i ojczyznę (King & Country, 1964) przyniosła mu Puchar Volpiego dla najlepszego aktora na 25. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji[8].

W 1977 debiutował na Broadwayu w roli Simona w spektaklu Inaczej zaangażowany[10], za którą był nominowany do Tony Award[11]. Triumfalnie powrócił do kina grając postać asystenta tyrańskiego kierownika grupy teatralnej w uznanym dramacie Garderobiany (The Dresser, 1983), za którą został uhonorowany Złotym Globem dla najlepszego aktora i był nominowany do Oscara. W serialu Kroniki młodego Indiany Jonesa (1995) zagrał polskiego antropologa Bronisława Malinowskiego.

W 2008 przyjął rolę Williama Dorrita w telewizyjnej adaptacji powieści Karola Dickensa Mała Dorrit (Little Dorrit)[12][13].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1964 był związany z Natalie Wood[14]. 12 stycznia 1973 ożenił się z Cheryl Kennedy. W 1982 doszło do rozwodu. W sierpniu 1988 zawarł związek małżeński z Isabel Crossley.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Szeregowy Potter (Private Potter, 1962) jako szeregowiec Potter
  • Samotność długodystansowca (The Loneliness of the Long Distance Runner, 1962) jako Colin Smith
  • Billy kłamca (Billy Liar, 1963) jako Billy Fisher
  • Za króla i ojczyznę (King & Country, 1964) jako szer. Arthur Hamp
  • Operacja „Kusza” (Operation Crossbow, 1965) jako Robert Henshaw
  • Król szczurów (King Rat, 1965) jako por. Robin Grey
  • Doktor Żywago (Doctor Zhivago, 1965) jako Pasza Antipow/Strielnikow
  • Noc generałów (The Night of the Generals, 1967) jako st. szer. Kurt Hartmann
  • Dzień, w którym wypłynęła ryba (The Day the Fish Came Out, 1967) jako nawigator samolotu
  • A Dandy in Aspic (1968) jako Gatiss
  • Otley (1968) jako Gerald Arthur Otley
  • Jeden dzień z życia Iwana Denisowicza (One Day in the Life of Ivan Denisovich, 1970) jako Iwan Denisowicz Szuchow
  • To Catch a Spy (1971) jako Baxter Clarke
  • I Heard the Owl Call My Name (1973) jako ojciec Mark Brian
  • Garderobiany (The Dresser, 1983) jako Norman
  • Me and the Girls (1985) jako George
  • Absent Friends (1985) jako Colin
  • Szczęśliwego Nowego Roku (Happy New Year, 1987) jako Edward Saunders
  • Leonard, część 6 (Leonard Part 6, 1987) jako Frayn
  • Redemption (1991) jako Stan Peachey
  • Ostatni motyl (Poslední motýl, 1990) jako Antoine Moreau
  • Dawaj! (Let Him Have It, 1991) jako William Bentley
  • Mała Nell (The Old Curiosity Shop, 1995) jako Daniel Quilp
  • Młody Indiana Jones: Pawie oko (The Adventures of Young Indiana Jones: Treasure of the Peacock's Eye, 1995) jako Bronisław Malinowski
  • Chłopiec z Merkurego (The Boy from Mercury, 1996) jako wujek Tony Cronin
  • Prawdziwe angielskie małżeństwo (A Rather English Marriage, 1998) jako Roy Southgate
  • Co się przydarzyło Haroldowi S? (Whatever Happened to Harold Smith?, 1999) jako Harold Smith
  • Ostatnia prośba (Last Orders, 2001) jako Vic Tucker
  • Nicholas Nickleby (2002) jako Newman Noggs
  • Możemy zaczynać, panie McGill (Ready When You Are, Mr. McGill, 2003) jako statysta
  • Totalna zagłada (Flood, 2007) jako Leonard Morrison
  • Złoty kompas (The Golden Compass, 2007) jako Farder Coram
  • Mała Dorrit (Little Dorrit, 2008) jako William Dorrit
  • Gambit, czyli jak ograć króla (Gambit, 2012) jako major Wingate
  • Kwartet (Quartet, 2012) jako Reginald „Reg” Paget
  • Nocny pociąg do Lizbony (Night Train to Lisbon, 2013) jako João Eça
  • 45 lat (45 Years, 2015) jako Geoff Mercer
  • Aeronauci (The Aeronauts, 2019) jako Arthur Glaisher

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Rok Nagroda Kategoria Film
1963 Nagroda BAFTA Najlepszy debiut aktorski Samotność długodystansowca (1962)
1964 Nagroda na MFF w Wenecji Puchar Volpiego dla najlepszego aktora Za króla i ojczyznę (1964)
1984 Złoty Glob Najlepszy aktor dramatyczny Garderobiany (1983)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tom Courtenay Awards. AllMovie. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  2. Sir Tom Courtenay given freedom of city of Hull. BBC, 2018-01-18. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  3. Tom Courtenay. Ambinet. [dostęp 2022-09-11]. (pol.).
  4. Tom Courtenay Biography (1937-). Film Reference. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  5. a b Tom Courtenay Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  6. Tim Walker: How We Met: Andrew Davies and Tom Courtenay. „The Independent”, 2008-12-07. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  7. Sandra Brennan: Tom Courtenay Biography. AllMovie. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  8. a b c Tom Courtenay Awards. FamousFix. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  9. Jerzy Płażewski: Historia filmu (1895-2000). Warszawa: Książka i Wiedza, 2001, s. 334.
  10. Tom Courtenay. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  11. Tom Courtenay. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  12. Alessandra Stanley: Dickens and the Business Cycle: The Victorian Way of Debt. „The New York Times”, 2009-03-28. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  13. Little Dorrit, a major BBC One Dickens adaptation. BBC, 2008-10-13. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
  14. Tom Courtenay Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]