Thomas Hunt Morgan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Thomas Hunt Morgan
ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

25 września 1866
Lexington (Kentucky)

Data i miejsce śmierci

4 grudnia 1945
Pasadena (Kalifornia)

profesor
Specjalność: biologia, genetyka
Alma Mater

Uniwersytet Johnsa Hopkinsa,
Uniwersytet Kentucky

Uczelnia

California Institute of Technology,
Uniwersytet Columbia,
Bryn Mawr College

podpis
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
Medal Copleya

Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas Hunt Morgan (ur. 25 września 1866 w Lexington, zm. 4 grudnia 1945 w Pasadenie) – amerykański biolog i genetyk, twórca chromosomowej teorii dziedziczności, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1933 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1886 roku ukończył zoologię na Uniwersytecie Kentucky[1][2]. Następnie kontynuował studia podyplomowe na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa, pod kierunkiem W.K. Brooksa (morfologia) i H. Newella Martina (fizjologia)[1]; w 1890 uzyskał tam tytuł doktora[2]. W latach 1891–1904 był profesorem zoologii w Bryn Mawr College[1][2]. Swoje najważniejsze prace wykonywał w latach 1904–1928, będąc profesorem zoologii doświadczalnej na Uniwersytecie Columbia[1][2][3]. W latach 1928–1945 profesor biologii i dyrektor zorganizowanych przez siebie laboratoriów G. Kerckhoffa w California Institute of Technology w Pasadenie[1][3]. W późniejszych latach miał swoje prywatne laboratorium w Corona del Mar w Kalifornii[1].

W latach 1892–1909 zajmował się zagadnieniami embriologii doświadczalnej[3]. W 1909 roku Morgan wraz ze współpracownikami – Hermannem Josephem Mullerem, Calvinem Bridgesem i Alfredem Sturtevantem rozpoczął eksperymenty na wywilżnie karłowatej, które wykazały, że nośnikami genów są chromosomy[3][4]. Jego odkrycia zmodyfikowały prawa Mendla. W 1911 roku powstały pierwsze mapy chromosomów[2]. Za swoje odkrycia dotyczące roli chromosomu w dziedziczności otrzymał w 1933 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny[1][2][4]. Laureat Medalu Copleya (1939)[1].

Do jego najważniejszych publikacji książkowych należy wydana wraz z zespołem współpracowników The Mechanism of Mendelian Heredity (1915), w której zawarł chromosomową teorię dziedziczności oraz The Theory of the Gene (1926)[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

(wg źródeł[1][3])

  • Heredity and Sex (1913)
  • The Mechanism of Mendelian Heredity (1915)
  • The Physical Basis of Heredity (1919)
  • Embryology and Genetics (1924)
  • Evolution and Genetics (1925)
  • The Theory of the Gene (1926)
  • Experimental Embryology (1927)
  • The Scientifc Basis of Evolution (1932)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i Thomas H. Morgan Biographical [online], The Nobel Prize [dostęp 2022-08-07] (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g Morgan, Thomas Hunt, [w:] A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 [dostęp 2022-08-07] (ang.).
  3. ↑ a b c d e Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger, Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1969, s. 228–229 (pol.).
  4. ↑ a b Tadeusz Nowak (red.), Oksfordzki słownik biograficzny, Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 311, ISBN 83-7227-109-7 (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Laureaci Medalu Copleya (XX wiek)

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Thomas_Hunt_Morgan&oldid=73515118”