Theodor Quandt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Theodor Quandt
15 zwycięstw
Major Major
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1897
Mollaud, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1940
Francja

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Luftstreitkräfte
Luftwaffe

Jednostki

FAA270, Jagdstaffel 36, Jagdstaffel 53

Stanowiska

dowódca Jagdstaffel 53, Jagdstaffel 36

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze

Theodor Quandt (ur. 22 czerwca 1897, zm. 6 czerwca 1940) – niemiecki as myśliwski z czasów I wojny światowej z 15 potwierdzonymi zwycięstwami powietrznymi. Dowódca Jagdstaffel 53 i Jagdstaffel 36.

Urodzony we Wschodnich Prusach Theodor Quandt służbę rozpoczął od 3 sierpnia 1914 roku w 43 Pułku Piechoty. Wkrótce został przeniesiony do 20 Pułku Artylerii i z jednostką brał udział w bitwie pod Tannenbergiem. W 1916 roku został przeniesiony na front zachodni i 1 lipca 1916 został skierowany do lotnictwa. Quandt przeszedł szkolenie lotnicze w Halberstadt oraz w Hanowerze i od 1 stycznia 1917 roku służył w jednostce obserwacyjnej FFA270. W jednostce służył do 1 kwietnia 1917 roku kiedy to został przeniesiony do eskadry myśliwskiej Jasta 36. W jednostce służył do 24 grudnia 1917 roku odnosząc 8 zwycięstw powietrznych. 14 grudnia został mianowany dowódcą nowo utworzonej eskadry Jasta 53, pomimo 8 miesięcznego dowodzenia tą jednostką, Quandt nie odniósł w niej żadnego zwycięstwa.

21 sierpnia 1918 roku powrócił do swojej macierzystej jednostki na stanowisko jej ostatniego dowódcy. W jednostce odniósł kolejne zwycięstwa powietrzne dochodząc do łącznej liczby 15 potwierdzonych zwycięstw. Jego ofiarami byli angielskie asy Arthur Gilbert, William Joseph Benger oraz amerykański John Owen Donaldson.

W czasie II wojny światowej służył w stopniu majora w Luftwaffe. W czasie walk nad Francją 6 czerwca 1940 roku jego Messerschmitt Bf 109 została zestrzelony. Theodor Quandt zginął na miejscu katastrofy.

Odznaczenia (lista niepełna)[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).
  • Norman L. R. Franks: Albatros Aces of World War 1. Oxford: Osprey Publishing, 2000. ISBN 1-85532-960-3. (ang.).
  • The Aerodrome: Theodor Quandt (lista zwycięstw). [dostęp 2009-05-30]. (ang.).